Μέγας Υμνογράφος της των Αλεξανδρέων Εκκλησίας
Όταν ο Γέροντας διακονούσε στην γυναικεία Μονή του Αγίου Παντελεήμονα, έρχονταν και ψυχές ταλαιπωρημένες να ξαποστάσουν στο πετραχήλι του. Τους πιο πολλούς μετά την εξομολόγηση, τους περνούσε στην "έκθεση" της Μονής, αγόραζε διάφορα προϊόντα που πουλούσαν οι μοναχές και τους τα χάριζε για ευλογία! Άλλοι πάλι μετά την εξομολόγηση ζητούσαν συγκεκριμένα πνευματικά βιβλία να αγοράσουν. Αυτή η ζήτηση προκαλούσε απορία στην υπεύθυνη μοναχή. Η απορία της λύθηκε, όταν κάποιος προσκυνητής εκθειάζοντας τον Γέροντα είπε:
-Όταν ήλθα για πρώτη φορά να εξομολογηθώ, περίμενα να μου βάλει μεγάλο κανόνα και ήμουν ήδη μέσα μου πολύ αρνητικά προδιατεθειμένος. Προς μεγάλη μου, όμως, έκπληξη άκουσα τον Γέροντα να μου λέει:
-Ε, τώρα, εσύ παιδί μου, μετάνοιες και νηστείες δεν μπορείς να κάνεις. Γι’ αυτό να βρεις τον τάδε λόγο του Αγίου Ιωάννου, του Χρυσοστόμου, και να τον διαβάζεις.
Επίσης θυμάται η μοναχή αυτή μια κυρία μέσης ηλικίας, που ερχόταν αρκετά συχνά στον Γέροντα και όλο και κάποια ψυχή έφερνε μαζί της για εξομολόγηση. Κάποια φορά εμπιστεύθηκε στην μοναχή:
-Εγώ που με βλέπεις έκανα το επάγγελμα της αμαρτίας και παρέσυρα πολλές ψυχές. Όταν γνώρισα τον Γέροντα Γαβριήλ, κατάφερα με την προσευχή του να αλλάξω ζωή. Όταν τον ρώτησα τι κανόνα θα μου βάλει, μου είπε:
-Η υγεία σου, παιδί μου, δεν επιτρέπει πια να κάνεις ούτε μετάνοιες, ούτε νηστείες. Από σένα θέλω να προσπαθήσεις, όποτε έρχεσαι για εξομολόγηση, να φέρνεις και καμιά ψυχή, να εξομολογηθεί! Έτσι, με αυτόν τον τρόπο να προσπαθήσουμε να επανορθώσουμε το κακό στον εαυτό μας και να λάβουμε άφεση για τις ψυχές εκείνες που τόσα χρόνια ζημιώθηκαν, όταν τις κυλούσες στην αμαρτία.
Γι’ αυτό, κάθε φορά που έρχομαι, προσπαθώ να φέρνω έστω και μια ψυχή για εξομολόγηση.
.jpg)