Το φιλανθρωπικό έργο στον Άγιο Νείλο Πειραιώς

    Στα χρόνια ίδρυσης της «Αδελφότητος Κυριών καὶ Δεσποινίδων ο Άγιος Νείλος ο Μυροβλύτης», στην περίοδο του Μεσοπολέμου, και ιδιαίτερα μετά τον ερχομό των Μικρασιατών προσφύγων, το βιοτικό επίπεδο των συνοικιών Νέας Καλλίπολης και Χατζηκυριακείου ήταν υποβαθμισμένο λόγω ελλιπούς σιτίσεως και ανυπαρξίας ύδρευσης, αποχετευτικού δικτύου και δημοσίου φωτισμού[1]. Μην ξεχνάμε ότι για αρκετά χρόνια στους προσφυγικούς συνοικισμούς κυριάρχησε η μιζέρια και η εξαθλίωση και μόνο τις τελευταίες μεταπολεμικές δεκαετίες άνοιξε ο δρόμος του εκσυγχρονισμού[2]. 

Μετά την ανοικοδόμηση του παλαιού ναού του Αγίου Νείλου, η «Αδελφότης Κυριών Άγιος Νείλος ο Μυροβλήτης» μετωνομάσθηκε σε «Φιλανθρωπικό και Χριστιανικό Σωματείον Άγιος Νείλος ο Μυροβλήτης», με σκοπό την ένδυση και υπόδηση πενήντα απόρων και ορφανών παιδιών[3]. Όπως θα δούμε και αργότερα, λόγω της αξιόλογης κατηχητικής κίνησης, δόθηκε μεγάλη σημασία στην σίτιση αλλὰ και την κάλυψη των αναγκών των απόρων παιδιών της ενορίας. Αργότερα με πρωτοβουλία του ιεροδιακόνου π. Δωροθέου Λαυριώτη ιδρύθηκε Λαϊκό ενοριακό ιατρείο επί της οδού Αντωνίου Θεοχάρη, στο οποίο προσέφεραν εθελοντική εργασία αρκετοί Πειραιώτες ιατροί χάρη στην μεσολάβησή του[4]. Εκεί παρέχονταν δωρεάν ιατρικές συμβουλές καθώς και φαρμακευτική περίθαλψη.

            Στα επόμενα χρόνια επί προεδρίας Ε.Φ.Τ., του ιερομονάχου Δωροθέου Λυγνού (1959-1964) ανεπτύχθησαν πολύ αξιόλογες δράσεις με σκοπό την ανακούφιση του ανθρωπίνου πόνου. Όπως είδαμε στις καταστάσεις των βοηθουμένων από το Φιλόπτωχο Ταμείο, η εξαθλίωση ήταν τέτοια, ώστε πολλοί απ’ αυτούς έμεναν σε ... παράγκες. Τέτοιες λοιπόν δράσεις φιλανθρωπίας ήταν:

1) Γεύματα αγάπης και δώρα για τα άπορα παιδιά της ενορίας κατά τις εορτές των Χριστουγέννων και του Πάσχα με την παρουσία του Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς.

2) Παροχή ιματισμού, υποδήσεως, τροφίμων στους άπορους ενορίτες.

3) Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

4) Η «Εστία Αγίου Νείλου», η οποία παρείχε συσσίτιο αλλά και οικονομική βοήθεια, όταν χρειαζόταν, σεάπορους ενορίτες μαθητές.

            Βεβαίως, κύριοι συμπαραστάτες και αρωγοί στα έργα φιλανθρωπίας και ανακούφισης της ανθρώπινης δυστυχίας δεν ήταν άλλοι από τους ενορίτες, που και αυτοί, άνθρωποι φτωχοί και καταφρονεμένοι, προσπαθούσαν από το υστέρημά τους να συντρέξουν στον πονεμένο συνάνθρωπο ακολουθώντας τις εντολές του Κυρίου.

Στα επόμενα χρόνια, λόγω των εργασιών αποπερατώσεως του νέου ναού, οι φιλανθρωπικές δραστηριότητες περιορίσθηκαν στο μηνιαίο χρηματικό βοήθημα και στην χορήγηση τροφίμων τις παραμονές Χριστουγέννων και Πάσχα.          

            Όμως από τον Σεπτέμβριο του 2015, και λόγω της ολοένα αυξανόμενης ανθρωπιστικής κρίσης, γίνεται προσπάθεια πέραν του καθιερωμένου μηνιαίου χρηματικού βοηθήματος να δίδονται δέματα τροφίμων στους βοηθουμένους από το Φιλόπτωχο Ταμείο του Αγίου Νείλου. Βέβαια, πάγιος στόχος αποτελεί η δημιουργία ενοριακού συσσιτίου, που θα βοηθούσε και θα ανακούφιζε τους απόρους ενορίτες. Την έλλειψη αυτή, βέβαια, την αναπληρώνει η υποδειγματική αλληλεγγύη των μελών της ενορίας μας. Τα μέλη της ενορίας συμπορεύονται ως μία οικογένεια, στην οποία τα ισχυρότερα μέλη συντρέχουν στις ανάγκες των ασθενεστέρων και χωρίς τυμπανουκρουσίες και διαφήμιση με ένα πιάτο ζεστό φαγητό, με κάποιο δώρο στις γιορτές ή και με χρήματα ανωνύμως φροντίζουν να ελαφρύνουν  την ανθρώπινη δυστυχία.

---

---

[1] Χρήστου Πατραγά, Μεγάλο Πειραϊκό Λεύκωμα, ἐκδ. Μυτιληναίος Α.Ε., Πειραιάς 2004, σελ. 72-73.

[2] Γιάννη Ε. Χατζημανωλάκη , Το λιμάνι του Πειραιά στη διαδρομή των αιώνων, Πειραιά 1993³, σελ. 92.

[3] Στεφάνου Μίλεση, «Άγιος Νείλος Πειραιώς (ο Μυροβλήτης)», (ἀνακτήθηκε ἀπὸ:  http://pireorama.blogspot.gr/2014/09/blog-post_5.html στὶς 22/6/2015).

[4] ὅ.π..

(Ἀπὸ τὸ βιβλίο π. Δ. Μ., Ὁ Ἱερὸς Ναὸς Ἁγίου Νείλου Μυροβλύτου Πειραιῶς, Πειραιεὺς 2016, σελ. 105-107)