Απορώ και εξίσταμαι, πως, οι άγιοι Απόστολοι που εορτάζουμε σήμερα, κατόρθωσαν τέτοια μεγάλα και εξαίσια θαύματα! Και πως κανείς να μη θαυμάσει και να μην απορήσει;
Αναλογισθείτε, αδελφοί μου· τι ήταν πριν ο Απόστολος Πέτρος; Ένας ψαράς. Τίποτε άλλο δεν ήξερε από το να ψαρεύει, να πιάνει ψάρια με το δίχτυ στη λίμνη Γεννησαρέτ. Και ξαφνικά τον βλέπετε κήρυκα όλης της οικουμένης. Τόση χάρη και γλυκύτητα είχαν τα λόγια του, ώστε σε μία ομιλία του πίστεψαν τρεις χιλιάδες και άλλοτε πέντε χιλιάδες, τους οποίους και βάπτισε.
Άφοβος και άτρομος στέκεται μπροστά σε βασιλείς και τυράννους, διδάσκοντας και ελέγχοντας και μένοντας απτόητος στις απειλές και τους κινδύνους. Πρόθυμος και ακούραστος, αν και ήταν γέροντας, αρχίζει το κήρυγμα από την Ιερουσαλήμ, τρέχει στην Ιουδαία, Αντιόχεια, Πόντο και Γαλατία, Βιθυνία και Καππαδοκία, Ευρώπη και Ασία. Στη Ρώμη μαρτύρησε για τον Χριστό, με το να σταυρωθεί από τον Νέρωνα έχοντας κάτω το κεφάλι.
Τι ήταν και ο Απόστολος Παύλος; Σκηνοποιός, δηλαδή κατασκεύαζε αντίσκηνα. Προηγουμένως ήταν διώκτης του Χριστιανισμού. Όταν πήγαινε στη Δαμασκό με εξουσία κατά των Χριστιανών, άστραψε ξαφνικά επάνω του φως, που τύφλωσε τα σωματικά μάτια, και άκουσε φωνή να του λέει: «Σαούλ, Σαούλ, τι με διώκεις;» Με πολύ φόβο και έκθαμβος ο Παύλος είπε: «Τις ει συ, Κύριε;» και άκουσε: «Εγώ ειμί Ιησούς, ον συ διώκεις». Τότε ο Κύριος τον πρόσταξε να πάει στη Δαμασκό να βρεί τον απόστολο Ανανία. Και αφού βαπτίστηκε, ανοίχθηκαν τα μάτια της ψυχής και του σώματός του και ο πρώην διώκτης παρουσιάστηκε μέγας υπερασπιστής του Χριστιανισμού.
Σαν φτερωτός αετός, περιέρχεται όλη την οικουμένη κηρύττοντας τον λόγο του Θεού και βαπτίζοντας όσους πίστευαν. Σ’ αυτόν τον Απόστολο βλέπει κανείς πράγματα θαυμαστά και εξαίσια, που ξεπερνούν κάθε ανθρώπινη δύναμη· γι’ αυτό δίκαιο είχε ο θείος Χρυσόστομος να αναφωνήσει σε μία ομιλία του: «ούτε θα γεννηθεί άλλος Παύλος». Οι αγώνες και οι κόποι του για το Ευαγγέλιο ξεπερνούν κάθε διάνοια· οι κίνδυνοι, οι θλίψεις, οι στενοχώριες και οι λοιπές κακοπάθειές του είναι απερίγραπτες.
Ακούσατε, αγαπητοί μου, με λίγα λόγια τα κατορθώματα των πρωτοκορυφαίων Αποστόλων. Πως μπόρεσαν να επιτελέσουν τέτοια σημεία και τέρατα; Με ποιο μέσο; Με την πίστη. Όλα όσα θαυμαστά και εξαίσια έκαναν οι άγιοι Απόστολοι και όλοι οι Άγιοι, τα έκαναν με την πίστη.
Αυτή είναι η πίστη των Αγίων αλλά, ποια είναι η πίστη ημών των Χριστιανών σήμερα;
Τι βλέπω, τι ακούω στους αγράμματους, τους χωρικούς, τους βοσκούς; Βλασφημίες, αισχρολογίες, κλοπές. Τι βλέπω στους πλούσιους, στους εμπόρους; Πλεονεξίες, αρπαγές, φιλαργυρία. Τι βλέπω στους άρχοντες; Εγωισμό, έπαρση, κολακείες, δολιότητες, υπουλότητες. Σε όλους, και στον λαό και στον κλήρο, βλέπει κανείς αμέλεια, ραθυμία, διαφθορά, παραλυσία. Και έπειτα περιμένουμε προκοπή, περιμένουμε να πάψουν οι πόλεμοι, οι θλίψεις, οι δυστυχίες. Το είπα, το λέω και θα το λέω· τότε θα πάψουν τα δεινά μας, όταν μετανοήσουμε, όταν γίνουμε ευσεβείς.
Να μη πλανιόμαστε, αγαπητοί. Η απόφαση κατά των αμαρτωλών δόθηκε από τον Θεό: «Αν φυλάξετε τις εντολές μου, θα φάτε τα αγαθά της γης, αν όχι, θα σας φάει το μαχαίρι». «Φυλάγει ο Κύριος αυτούς που τον αγαπούν και όλους τους αμαρτωλούς θα τους εξολοθρεύσει».
Για να μη χαθούμε κι εμείς μαζί με τους αμαρτωλούς, ας προσπέσουμε στον Θεό και ουράνιο Πατέρα με μετάνοια και δάκρυα και ας τον ικετεύσουμε να μας ευσπλαχνιστεί.
Πανάγαθε, φιλάνθρωπε, πανοικτίρμων, πολυέλεε και πολυεύσπλαχνε Κύριε· Εσύ, που για μας τους ανθρώπους και για τη σωτηρία μας έγινες άνθρωπος όμοιος μ’ εμάς εκτός αμαρτίας, για να μας ελευθερώσεις από την αμαρτία και να μας οδηγήσεις στον Θεό και Πατέρα, με τις πρεσβείες της υπερευλογημένης Δεσποίνης και Θεοτόκου Μαρίας, των Αγίων Πάντων και εξαιρέτως των πρωτοκορυφαίων σου Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, ελέησε, φώτισε και σώσε μας. Αμήν.
Από παλιό χειρόγραφό του Γέροντα Φιλοθέου Ζερβάκου των ετών 1920-30.
