ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ
Εν Πειραιεί τη 11η Ιουνίου 2021
ΠΟΙΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΑΛΗΘΙΝΑ ΝΑ ΕΝΤΡΕΠΕΤΑΙ ΑΓΑΠΗΤΕ κ. ΝΙΚΟΛΑΕ ΠΡΙΝΤΕΖΗ;
Στην ιστοσελίδα της Καθολικής «Αρχιεπισκοπής» Νάξου, Τήνου, Άνδρου και Μυκόνου ο πρώην «Αρχιεπίσκοπος» κ. Νικόλαος Πρίντεζης, όπως υπογράφεται, με επίτιτλο «Δηλώσεις αγάπης και δηλώσεις μίσους» σχολιάζει το ημέτερον Ανακοινωθέν της 31/5/2021 «Έλεγχος σοβαρού επισκοπικού ατοπήματος» αναφερόμενο σε απαραδέκτους δηλώσεις στο Vaticanews του Σεβ. Μητροπολίτου Ιταλίας κ. Πολυκάρπου και απομονώνοντας 3 σειρές από 10σέλιδο Ανακοινωθέν μας, τις χαρακτηρίζει ως δηλώσεις μίσους και τις «επισφραγίζει» με κεφαλαία γράμματα ΝΤΡΟΠΗ! υπογράφοντας +Ν.
Το βασικό στοιχείο της εις Χριστόν πίστεως είναι η ΑΛΗΘΕΙΑ γιατί η αλήθεια δεν είναι ιδεολόγημα ή υποκειμενική προσέγγισις των πραγμάτων αλλά Ενυπόστατος πραγματικότητης, ο ενσαρκωθείς Θεός Λόγος, ο Οποίος διά τον εαυτόν Του διεκήρυξε «εγώ ειμί η οδός, η αλήθεια, και η ζωή» (Ιω. 14,6) και επομένως οι ανωτέρω αμετροεπείς δηλώσεις του Σεβ. Ιταλίας κ. Πολυκάρπου γνωρίζει πολύ καλώς ο Εκλαμπρότατος κ. Νικόλαος Πρίντεζης ότι δεν έχονται αληθείας διότι εάν ο κ. Φραγκίσκος Μπεργκόλιο ήτο πράγματι «Προκαθήμενος και Πατριάρχης» του Σεβ. κ. Πολυκάρπου το γεγονός θα απεδεικνύετο με την διακοινωνίαν, αλλά διακοινωνία δεν τολμά ο Σεβ. Ιταλίας κ. Πολύκαρπος να διαπράξη, διότι γνωρίζει καλώς ότι την ιδία στιγμή από Μητροπολίτης Ιταλίας, δίχα καθαιρέσεως και δίχα αναθεματισμού θα εκπέσει ουσιαστικά και μετά ταύτα και τυπικά, όχι μόνον της Αρχιερωσύνης αλλά και αυτής της Ορθοδόξου Χριστιανικής του ταυτότητος. Συνεπώς οι δηλώσεις είναι προδήλως ψευδείς και ο κ. Νικόλαος Πρίντεζης επιχαίρει διά το ψεύδος του Σεβ. Ιταλίας κ. Πολυκάρπου και μάλιστα εκφράζει και τον θαυμασμό του χαρακτηρίζοντας το πρόδηλο ψεύδος ως δήθεν δηλώσεις αγάπης, παρουσιάζοντας εν προκειμένω την «θεολογίαν»του και την κατανόηση που έχει του μηνύματος του Χριστού και του Ευαγγελίου Του, παρ’ όλη την ηλικία του.
Δράττομαι της ευκαιρίας δημοσία να εκφράσω απείρους ευγνώμονας ευχαριστίας εις τον Εκλαμπρότατον κ. Νικόλαον Πρίντεζην για την απαξίωση του ταπεινού μου προσώπου, διότι άκων πραγματώνει στην ελαχιστότητά μου τον μακαρισμόν του Κυρίου μας «μακάριοί εστε όταν ονειδίσωσιν υμάς και διώξωσι και είπωσι παν πονηρόν ρήμα καθ' υμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού. χαίρετε και αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοις ουρανοίς· ούτω γαρ εδίωξαν τους προφήτας τους προ υμών.» (Ματθ. 5,11-12).
Θα ήθελα όμως με πολλή αγάπη, που αληθεύει, να επισημειώσω στην Εκλαμπρότητά του ότι παρηκολούθησα από το διαδίκτυο την «χειροτονία» του διαδόχου του που τέλεσε ως προεξάρχων και ήκουσα εκ των χειλέων του το Σύμβολο της Πίστεως Νικαίας-Κωνσταντινουπόλεως δίχα της κακοδόξου και αιρετικής προσθήκης του filioque που προσβάλλει και βλασφημεί τα υποστατικά ιδιώματα των Θείων προσώπων της Παναγίας Τριάδος, όπως έχωμεν καταδείξει εις το ταπεινόν ημέτερον πόνημα: «Αι αιρέσεις του Παπισμού», Αθήνα 2009, που υπάρχει ανηρτημένο εις τον ιστότοπο της Ι. Μητροπόλεως Πειραιώς (www.imp.gr) και διερωτώμαι ποίος πρέπει να εντρέπεται εν προκειμένω η ελαχιστότητά μου, που δικαιώνεται εκ της στάσεως του Εκλαμπροτάτου, όταν εις μίαν τόσον «επίσημον» και «ιεράν» ώραν της «χειροτονίας» του διαδόχου του, ο οποίος ειρήσθω δεν εξελέγη, αλλά ωνομάσθη υπό του δήθεν «άκρου Αρχιερέως της Πρεσβυτέρας Ρώμης», όπως επισήμως ανεγνώσθη κατά την «χειροτονίαν», δεν εκφράζει την δογματική του πίστη με οιοδήποτε πρόσχημα ή εκείνος, του οποίου η θρησκευτική κοινωνία απεκόπη εκ της Μιάς, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας εξ αιτίας της κακοδοξίας της filioque κατά το 1054 και δεν αποτολμά να υπερασπιστεί δημοσία και ενώπιον των πιστών του την δογματική του πίστη;
Από όλα τα εγκλήματα κατά της Ευαγγελικής Αληθείας, την οποία διέσυρε η θρησκευτική του κοινωνία διιστορικώς και παγκοσμίως (Θρησκευτικοί Πόλεμοι, νύκτα του Αγίου Βαρθολομαίου με σφαγή 29.000 Γάλλων Ουγενότων, Ιερά Εξέτασις, Σταυροφορίαι κλπ) επισημειώνω μόνο ένα τραγικό, την θηριώδη δολοφονία 880.000 Σέρβων Ορθοδόξων από τις ορδές των Παπικών Κροατών Ουστάσι και του διαβοήτου Άντε Πάβελιτς, που διεπόρθμευσε το Βατικανό στην Λατινική Αμερική και διερωτώμαι ποίος πρέπει να εντρέπεται και να εκζητεί το άπειρον έλεος του Κυρίου και την συγγνώμη από τον Ορθόδοξο Σερβικό λαό για την γενοκτονία αυτή, η ελαχιστότητά μου που ένδακρυς γονυπετώ και προσκυνώ τα τίμια λείψανα και τα μαρτυρικά αίματα των Αγίων και ηρώων της Μιάς, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας ή ο Εκλαμπρότατος κ. Νικόλαος Πρίντεζης, ο οποίος αδιαμαρτύρητα απεδέχθη την «αγιοποίηση» του ηθικού αυτουργού όλου αυτού του εγκλήματος και της γενοκτονίας, του καταδικασθέντος υπό του Διεθνούς Δικαστηρίου Εγκλημάτων Πολέμου Καρδιναλίου του Ζάγκρεμπ Αλουισίου Στέπινατς, την οποία αναισχύντως και ανηθίκως διέπραξε ο δήθεν άγιος του Βατικανού Κάρολος Βοιτίλα ή Ιωάννης Παύλος Β΄, ο γνωστός για τις περιώνυμες επιστολές με την έγγαμο Ακαδημαικό της χώρας του;
Διερωτώμαι ποίος πρέπει να εντρέπεται για τα χιλιάδες εγκλήματα παιδεραστίας του Ρωμαιοκαθολικού «κλήρου», που βοά η ανθρωπότης πλέον και για τα οποία δισεκατομμύρια δολάρια δίδονται από το Βατικανό ως αποζημιώσεις, στα αθώα θύματα η ταπεινότητά μου ή ο Εκλαμπρότατος ,ο οποίος αποδέχεται την γενική αγαμία του κλήρου ποδοπατών και διορθώνων τον λόγο του Χριστού «ου πάντες χωρούσι τον λόγον τούτον, αλλ’ οις δέδοται...ο δυνάμενος χωρείν χωρείτω» (Ματθ. 19,11) και βέβαια τον ΙΓ΄ Κανόνα της Αγίας ΣΤ΄ Οικουμενικής Συνόδου της Αδιαιρέτου Εκκλησίας, την οποίαν αποδέχεται και η θρησκευτική του κοινωνία ως ΣΤ΄ Οικουμενική Σύνοδο, ο οποίος απαγορεύει την γενική αγαμία του κλήρου γενεσιουργό αιτία των σχετικών εγκλημάτων;
Διερωτώμαι ποίος πρέπει να εντρέπεται για την αδυναμία του «πνευματικού του ταγού» κ. Φραγκίσκου Μπεργκόλιο να επισκεφθεί την χώρα στην οποία διετέλεσε Αρχιεπίσκοπος, διότι θα τον πάρουν με τα «οπωρικά της εποχής» οι μητέρες της Αργεντινής που του προσάπτουν την συνεργασία του με το φασιστικό και εγκληματικό καθεστώς Videla και την δολοφονία 30.000 και χιλιάδων άλλων εξαφανισμένων και βασανισμένων πολιτών. Είναι γνωστές οι δηλώσεις των Ρωμαιοκαθολικών κληρικών που τους παρέδωσε στο φασιστικό καθεστώς ο κ. Μπεργκόλιο.
Τέλος ποίος πρέπει να εντρέπεται η ελαχιστότητά μου που τιμά και σέβεται τον ιερό Σπυρίδωνα του οποίου από τον 4ο αι. το αδιαλώβητο, αδιάφθορο, ευωδιάζον και χαριτόβρυτο λείψανό του αποδεικνύει την διαχρονία της Αναστάσεως και την δυνάμει εκ δεξιών του Θεού και Πατρός εν τω προσώπω του Κυρίου Ιησού Χριστού καθέδρα πάντων των εις Αυτόν πιστευόντων και τηρούντων τας εντολάς Του ή ο Εκλαμπρότατος, επί παρουσία του οποίου κατά την «χειροτονία» του διαδόχου του, όπως αποδεικνύεται από το σχετικό video επεκαλέσθη ο ψαλμωδός «κληρικός» το όνομα του ιερού Σπυρίδωνος την στιγμή κατά την οποία την 17/11/1716 ο της αληθείας μύστης και υποφήτης θαυματουργός Σπυρίδων ανετίναξε τον Ενετό ηγεμόνα Andrea Pisani, τον θεολόγο του F. Frangipum και 900 λατίνους για το τόλμημα να πήξουν αλτάριο της θρησκευτικής τους κοινωνίας εντός του πανιέρου Ναού Του; Ασφαλώς γνωρίζει καλώς ο Εκλαμπρότατος ότι ο ιερός Σπυρίδων, όπως και κάθε Άγιος δεν αυτενεργεί, αλλά εκφράζει το θείο θέλημα και εν προκειμένω η διά πυρός και ολέθρου τιμωρία θα έπρεπε να έχει συνετίσει την επηρμένη οφρύ των καταληψιών του Πρεσβυγενούς Πατριαρχείου της Δύσεως. Αλλά, όπως αποδεικνύεται η σατανική εμμονή και η πεισματική άρνηση της Αληθείας είναι κοινός τόπος όλων των αποκοπέντων εκ της Αμπέλου κατά τον φρικώδη Κυριακόν λόγον (Ιω. 15,6-7).
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ο ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ
