– Φαίνεται, θα υπάρχει μέσα σου κρυφή υπερηφάνεια. Επειδή ο Θεός σε αγαπάει, λειτουργούν οι πνευματικοί νόμοι κάνεις μια ζημιά και ταπεινώνεσαι. «Ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται».
– Γέροντα, φοβάμαι να ξανασιδερώσω, γιατί έκαψα ένα ξένο ράσο.
– Να κάνεις τον σταυρό σου και να σιδερώνεις.
– Μήπως ήταν του πειρασμού;
– Σπάνια μια ζημιά είναι από φθόνο του διαβόλου συνήθως είναι από υπερήφανο λογισμό. Όταν φέρνουμε υπερήφανο λογισμό, τα κάνουμε θάλασσα. Κι εσύ, φαίνεται, έφερες υπερήφανο λογισμό.
– Γιατί κάηκε το ράσο και δεν έπαθα εγώ ζημιά
– Γιατί το ράσο πήγε στον άλλον, έγινε γνωστή η ζημιά, οπότε έτσι ρεζιλεύτηκες και ταπεινώθηκες. Ενώ, αν πάθαινες εσύ κάτι, δεν θα ρεζιλευόσουν. Γιατί εξομολογείται κανείς; Για να θεατρινισθεί η αμαρτία έτσι σκάζει ο διάβολος.
– Όταν, Γέροντα, πάει κάποιος να κάνη μια δουλειά και τελικά γίνεται ζημιά, τι συμβαίνει; Δεν δούλεψε σωστά; δεν είχε καθαρή διάθεση;
– Είναι πολλές περιπτώσεις. Πρέπει να εξετάσει από πού ξεκίνησε.
– Μπορεί, Γέροντα, κάποιος να κάνει ζημιές από αφηρημάδα;
– Τι θα πει αφηρημάδα; Αν εξετάσεις, θα δεις ότι τις περισσότερες φορές οι ζημιές στην υπερηφάνεια οφείλονται. Αν σε μια νοικοκυρά περάσει ο λογισμός ότι καμιά άλλη δεν πλένει τα πιάτα τόσο καλά όσο αυτή, μπορεί να ρίξει όλο το ράφι με τα πιάτα και να σπάσουν όλα.
Μια φορά κάποια που εργαζόταν σε ένα υαλοπωλείο σκέφθηκε: «Τι εύκολα κατεβάζω τα κουτιά με τα ποτήρια!». Μόλις έβαλε αυτόν τον λογισμό, της έφυγαν τα κουτιά από τα χέρια και έσπασαν όλα τα ποτήρια.
Ή, ας πούμε, ένας οδηγός βλέπει ένα γεροντάκι ανήμπορο και το παίρνει να το πάει στον προορισμό του.
Αν του περάσει ο λογισμός: «για δες, άλλος θα το έκανε αυτό; τι καλά λόγια θα λέει τώρα το γεροντάκι για μένα!», θα τον εγκαταλείψει η Χάρις του Θεού και μπορεί να πέσει πάνω σε καμμιά κολόνα ή να ανεβεί πάνω στο πεζοδρόμιο, να χτυπήσει και κανέναν!
Χαίροις πάτερ Παΐσιε
%20%E2%80%94%20%CE%A3%CE%B5%20%CE%BA%CE%BB%CE%AF%CE%BC%CE%B1%CE%BA%CE%B1%20(57%25).png)
