<<Ο πατέρας μου, όταν ήτο 14-15 ετών, ήταν πολύ κοντά στον Άγιο παπά-Παναγή Μπασιά, τον οποίο διακονούσε και επίστευε βαθειά στην αγιότητά του! Σε αυτό συνέβαλαν και όσα άκουγε από τον πατέρα του!
Κάποια οικογένεια, δεν ενθυμούμαι πλέον το όνομά τους, είχε κάποιον ασθενή. Παρακάλεσαν λοιπόν τον πατέρα μου, να τους πάει τον παπά-Παναγή, γιά να διαβάση και να ευλογήσει τον άρρωστο, ελπίζοντας ότι έτσι θα ιατρευθή.
Ο πατέρας μου, προσπαθούσε να του μπουρλιάση (δέσει) τα παπούτσια, αλλά ο παπά-Παναγής έπαιζε και κουνούσε τα πόδια του. Τέλος καταφέρνει και τον ετοιμάζει, γιά να πάνε στον άρρωστο. Πριν ξεκινήσουν όμως, λέγει εις τον πατέρα μου: «Εκεί που με πας χαλάσθηκε το κρεββάτι», εννοώντας ότι, ο ασθενής που ήταν στο κρεββάτι, εκοιμήθηκε...
Και πράγματι, ως έφθασαν εις το σπίτι του αρρώστου, είδαν να πηγαίνουν οι γειτόνισσες γιά τις ετοιμασίες του νεκρού>>!
Πηγή Κειμένου: «Άγιος Παναγής Μπασιάς» Πρωτ. Κων/νου Γκέλη
Τα ανωτέρω κατά διήγησιν Σοφίας Ραζή.
