Στον Άγιο Νείλο σαν σήμερα πριν από μισό αιώνα (8 Νοεμβρίου 1971)... (παρατίθεται σπάνιο φωτογραφικό υλικό)

Σαν σήμερα πριν από 50 χρόνια, το απόγευμα της 8ης Νοεμβρίου του 1971 στις 5 μ.μ. η ενορία του Αγίου Νείλου Πειραιώς υποδέχθηκε την Τιμία Κάρα και τα Ιερά Άμφια του προστάτη Αγίου της, από την Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας.

Η οδός Γεωργίου Θεοτόκη είχε σημαιοστολιστεί, είχε στρωθεί από τον ευσεβή λαό της ενορίας με τάπητες και άνθη θυμίζοντας σε όλους την εικονογραφική παράσταση της Βαιοφόρου και μύριζε μοσχοθυμίαμα, καθώς από αυτήν θα διέρχονταν τα ιερά σεβάσματα και επ’ αυτής θα γινόταν η υποδοχή τους. Τα ιερά αυτά σεβάσματα συνώδευαν οι Προηγούμενοι Γέροντες Καλλίστρατος και Γαβριήλ Λαυριώτες. Της υποδοχής προηγήθηκε εγκύκλιο μήνυμα του Μητροπολίτου Χρυσοστόμου προς το ευσεβές πλήρωμα της Μητροπόλεως Πειραιώς το οποίο αναγνώσθηκε στους ναούς τις Κυριακές 31η Οκτωβρίου και 7η Νοεμβρίου. Το μήνυμα ανακοίνωνε την έλευση των ιερών κειμηλίων και προέτρεπε τον πιστό λαό να συμμετάσχει «της υποδοχής και λιτανευτικής μεταφοράς της τε Αγίας Κάρας και των Ι. αμφίων του Οσίου».

Στην υποδοχή παρίσταντο πλην του μακαριστού Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Χρυσοστόμου και οι παρεπιδημούντες στην Αθήνα Μητροπολίτες  πρ. Θεσσαλονίκης Παντελεήμονας Α΄, πρ. Παραμυθίας Τίτος Α΄, Δαμασκηνός, Ιάκωβος και Τριφυλλίας και Ολυμπίας Στέφανος. Επίσης προσήλθαν οι πολιτικές και στρατιωτικές αρχές του τόπου, καθηγητές της Θεολογικής Σχολής Αθηνών, τιμητικά στρατιωτικά αγήματα, αντιπροσωπείες των σχολείων και βεβαίως ο ιερός κλήρος και ο φιλόχριστος λαός του Πειραιά. Τα ιερά σεβάσματα με πομπή κατευθύνθηκαν στο ναό όπου και εκεί εναποτέθηκαν εντός αργυρού κουβουκλίου.  

Αμέσως άρχισε η Ιερά Παράκληση στον Άγιο Νείλο και μετά το τέλος της πραγματοποιήθηκαν οι καθιερωμένες προσφωνήσεις  από τον Πρόεδρο του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου, π. Τίτο Καράντζαλη, τον Προηγούμενο π. Καλλίστρατο Λαυριώτη εκ μέρους της Ι.Μ. Μεγίστης Λαύρας και τέλος από τον Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Χρυσόστομο. Ο Μητροπολίτης με το εμπνευσμένο αγιοπατερικό κήρυγμά του ευχαρίστησε την Ι.Μ. Μεγίστης Λαύρας, τόνισε την ιστορικότητα του γεγονότος αυτού όχι μόνο για την ενορία του Αγίου Νείλου αλλά για όλη τη Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς, εξήρε την Αγιότητα του Οσίου Νείλου και υπέδειξε στο λαό τη μίμησή του. Επίσης το κήρυγμα του μακαριστού Ποιμενάρχη του πρώτου λιμένος της χώρας διέθετε έντονο ορθόδοξο ομολογιακό φρόνημα. Αναφέρει χαρακτηριστικά: «Μόνον εν Χριστώ και υπό την σκέπην της Πίστεως, της Πίστεως της Ορθοδόξου και όχι της Παπικής ως θέλουν τινές, ουδέ της Προτεσταντικής ως επιδιώκουν άλλοι, ουδέ της αναφερομένης εις τα λεγομένας αντιχαλκηδονίους Εκκλησίας. Όλαι αυταί πρέπει να έρθουν εις την Ορθόδοξον (Εκκλησίαν) ... Υπό την σκέπην της πίστεως θα σωθώμεν. Μακράν της πίστεως είναι ο θερμοδυναμικός ηθικός θάνατος της Πατρίδος μας» . Κλείνοντας το κήρυγμά του, απηύθυνε δέηση προς τον Άγιο Νείλο: «Όσιε πάτερ, Νείλε Μυροβλύτα και θαυματουργέ, δέξου την προσευχήν που ο Επίσκοπος του τόπου τούτου ... απευθύνει την στιγμήν αυτήν εις σε, ο οποίος έχεις εύρει χάριν παρά τω Θεώ ... Ευλόγησε την απανταχού της γης παροικούσαν Αγιωτάτην Ορθόδοξον Εκκλησίαν. Διέρχεται στιγμάς τραγικάς, ως διήρχετο την εποχήν των διωγμών, την εποχήν των Εικονομαχιών και την εποχήν των Χριστολογικών και Θεομητορικών ερίδων. Στερέωσον διά των προσευχών σου την αγιωτάτην ορθοδοξίαν, ρίψε χαμαί πάντα εχθρόν και πολέμιον της ορθοδοξίας και προπαντός χάρισέ του μετάνοιαν» .
Τα ιερά κειμήλια παρέμειναν στο ναό μέχρι την 30η  Νοεμβρίου 1971. Κατά τις ημέρες παραμονής των ιερών κειμηλίων ετελείτο καθημερινά όρθρος και θεία λειτουργία και το απόγευμα μετά τον εσπερινό ηκολούθει η Ιερά Παράκληση του Αγίου Νείλου και θείο κήρυγμα. Το γεγονός της παραμονής των ιερών αυτών κειμηλίων κατά τη διάρκεια της πανηγύρεως του ναού «συνετέλεσε κατά πολύ εις την αναζωογόννησιν της μνήμης του Αγίου εις ευρύτερον κοινόν των πιστών, προσερχομένων εις ασπασμόν τούτων και εξ άλλων περιφερειών».

(Από το βιβλίο π. Δημητρίου Μπάτση, Ὁ Ἱερὸς Ναὸς Ἁγίου Νείλου Μυροβλύτου Πειραιῶς, Πειραιεὺς 2016, σελ. 55-57) 

Οι παρακάτω φωτογραφίες και γενικότερα το ιστορικό της ελεύσεως της Τιμίας Κάρας και των ιερών αμφίων βρίσκονται στο έργο του τότε προϊσταμένου και μετέπειτα Μητροπολίτου Χαρτούμ και Σουδάν, μακαριστού π. Τίτου Καράντζαλη, Προσκύνημα τῆς Τιμίας Κάρας καὶ τῶν Ἱερῶν Ἀμφίων τοῦ Ἁγίου Νείλου ἐν Πειραιεῖ, Ἀθήναι 1972. Η εικόνα που τίθεται στην αρχή του άρθρου, προέρχεται από το αρχείο του κ. Στεφάνου Μίλεση, Προέδρου της Φιλολογικής Στέγης Πειραιά.