Η ιστορία του Άνθιμου Γαζή
Βαρέθηκες το διάβασμα; Δεν θέλεις το σχολείο; Προβληματίζεσαι αν όλα αυτά θα σου είναι χρήσιμα στο μέλλον;
Μερικά χρόνια πριν…
Σαν παραμύθι μοιάζει, μα δεν είναι παραμύθι!
Ήταν βράδυ… Το σκοτάδι πηκτό –το ηλεκτρικό ρεύμα δεν είχε ακόμη εφευρεθεί– κι ο μικρός Αναστάσης ψάχνει απεγνωσμένα το λυχνάρι με το λάδι, για να… διαβάσει! Η φτωχή χήρα μητέρα του –εννιά παιδιά είχε να θρέψει! – πως να μην του κρύψει το λυχνάρι; Δεν είχαν παράδες για σπατάλες. Δεν το ξεχνάει το μάλωμα της μάνας του.
–Πάλι ξόδεψες όλο το λάδι; Τι θα κάνω εγώ μαζί σου; Πως θα ζήσουμε, παιδάκι μου; τον είχε επιπλήξει αυστηρά η κυρά Μαρία.
Μα δεν το έβαλε κάτω. Φύλλο και φτερό έκανε το φτωχικό τους σπίτι, για να βρεί το κρυμμένο λυχνάρι. «Tόσο καλά το έχει κρύψει η μάνα μου;», αναρωτιέται.
Επιμένει, έχει πόθο μεγάλο, θέλει να μάθει καλά τα γράμματα. Και δεν απελπίζεται. Κάνει την επιθυμία του προσευχή στον Παντοδύναμο Κύριο. Και ο Θεός δεν αργεί να δώσει τη λύση! Μια ξενιτεμένη γειτόνισσα, αγράμματη, αναζητούσε κάποιον που να ξέρει γράμματα, ώστε να της γράψει μια επιστολή προς τον σύζυγό της. Και να σου! Το έφερε ο Θεός και βρέθηκε μπροστά της ο Αναστάσης. Και έγραψε στο χαρτί με στρογγυλά ωραία γράμματα, τα λόγια που του υπαγόρεψε. Για τον μικρό του κόπο έλαβε αμοιβή ο Αναστάσης έναν παρά. Πόση ήταν η χαρά του! Με αυτόν τον παρά αγόρασε λάδι και μετέτρεψε ένα όστρακο σε αυτοσχέδιο λυχνάρι!
Η καλή αρχή ξεκίνησε και σταματημό δεν είχε! Όλοι οι χωριανοί κατέφευγαν στον Αναστάση, όταν χρειάζονταν κάποιον να τους γράψει μια επιστολή. Κι ο νεαρός επιστολογράφος, που καταγόταν από τις Μηλιές του Πηλίου, εξασφάλισε τα πρώτα έξοδα των σπουδών του και έγινε στη συνέχεια μία από τις ηγετικές μορφές της επανάστασης στα τελευταία χρόνια της Τουρκοκρατίας, ο γνωστός Άνθιμος Γαζής …
Καινούργια σχολική χρονιά, αφορμή για νέες αποφάσεις! Το ηλεκτρικό φως αντικατέστησε πια το φως του λυχναριού… Ξεκίνα λοιπόν με κέφι τον αγώνα του σχολείου! Κι αν στην πορεία κουραστείς, η ιστορία του μικρού Αναστάση ίσως έχει κάτι να πεί και σε σένα και σε μένα, που ο Θεός δεν μας στέρησε τα υλικά μέσα για τη μάθηση.
Φοίβη
[1]Ἀν. Γούδας, Βίοι παράλληλοι τῶν ἐπί τῆς Ἀναγεννήσεως τῆς Ἑλλάδος διαπρεψάντων ἀνδρῶν, τ. Α΄, ἐν Ἀθήναις 1869, σ. 349.
[1]Ἄνθιμος Γαζῆς (1758-1828): Τό κοσμικό του ὄνομα ἦταν Ἀναστάσιος Γκάζαλης. Δάσκαλος τοῦ Γένους καί σημαντικός «Ἀπόστολος» τῆς Φιλικῆς Ἑταιρείας. Ξεσήκωσε τήν ἐπανάσταση στή Θεσσαλομαγνησία.
