Ο άγιος Γρηγόριος Παλαμάς μετά την εκλογή του ως Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης δεν τα κατάφερε να διαμείνει στην έδρα του, λόγω της δημιουργηθείσας εμφύλιας ταραχής και στάσης που προηγήθηκε γνωστής ως επανάσταση των Ζηλωτών.
Και όταν, βεβαίως, αυτό έγινε εφικτό και επέστρεψε στην Μητρόπολή του, αναγκάστηκε και πάλιν να την εγκαταλείψει εξαιτίας κάποιων νέων αφορμών ταραχής και διχόνοιας που δημιουργήθηκαν μεταξύ των Θεσσαλονικέων.
Για τον λόγο αυτό η Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως τον απέστειλε στην νήσο Λήμνο του Βορείου Αιγαίου.
Εκεί ο άγιος ωφέλησε πάρα πολύ τους κατοίκους του νησιού, τόσο με την διδασκαλία του, όσο και με τα θαύματα που έκανε.
Αποκορύφωμα της παρουσίας του στην Λήμνο ήταν το θαύμα της κατάπαυσης της θανατηφόρας επιδημίας πανώλη (πανούκλας) που έπληξε μία περιοχή.
Ο άγιος Γρηγόριος πραγματοποίησε λιτανεία μαζί με όλο τον λαό και μαζί με τις δικές του προσευχές και δεήσεις προς τον Θεό το θανατικό σταμάτησε.
Ακούγοντας όλα αυτά οι Θεσσαλονικείς, δεν έχασαν χρόνο και αφού ετοίμασαν ένα πλοίο “αρχοντικό”, έσπευσαν στην Λήμνο και έφεραν τον άγιο στην Θεσσαλονίκη.
Διασκευή από το Νέον Εκλόγιον του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτη, εκδόσεων Αστήρ.
%20%E2%80%94%20%CE%A3%CE%B5%20%CE%BA%CE%BB%CE%AF%CE%BC%CE%B1%CE%BA%CE%B1%20(57%25).png)
