Ήμουν πολύ ενθουσιασμένος και χαρούμενος, που με αξίωσε ο Θεός και γνώρισα πνευματικό πατέρα, που με καθοδηγούσε σωστά και μου έλεγε να προσέχω πολύ στη ζωή μου.
Ο Γέροντας ήταν ακούραστος, ταυτιζόταν μ’ όλες τις ηλικίες. Για όλους είχε κάποια συμβουλή. Αντίκρυζε πάντα με χαμόγελο και πολλή αγάπη όλους όσους τον επισκέπτονταν.
Θυμάμαι τον Γέροντα που έδινε τις κατάλληλες συμβουλές σε όλους, με τους μεγάλους, μεγάλος και με τα παιδιά, παιδί.
Συμβούλευε τις παντρεμένες να τεκνοποιούν και ν’ αποφεύγουν τις εκτρώσεις τις οποίες θεωρούσε μεγάλο αμάρτημα κι έδινε αυστηρό κανόνα μη επιτρέποντας τη θεία κοινωνία. Θεωρούσε την έκτρωση φόνο σε άνθρωπο που δεν μπορεί ν’ αμυνθεί.
Όταν μιλούσε ο Γέροντας, συνήθιζε ν’ απευθύνεται σε όλους μαζί. Σαν εξομολόγος είχε για τον καθένα το φάρμακο της συμβουλής του.
Όταν μία κυρία του εξομολογήθηκε ότι είχε πολλούς πονοκεφάλους, αυτός της απάντησε: «Εσύ παιδεύεις τα παιδιά σου και ο Κύριος παιδεύει εσένα».
Η κυρία δεν ξαναρώτησε, ίσως γιατί
κατάλαβε τι εννοούσε ο Γέροντας. Εγώ όμως ήθελα να μάθω περισσότερα και,
όταν έμεινα μόνος με τον Γέροντα, τον ξαναρώτησα:
– Γέροντα, τι είδους παίδεμα μπορεί να κάνει στα παιδιά της;
Είχε δύο κόρες και ήταν πολύ γνωστή μας.
Ο Γέροντας με κοίταξε και μου είπε:
– Γιαβρούμ [καλέ μου], δεν καταλαβαίνεις τα λόγια του Ευαγγελίου μας
έχουν βαθύτερο νόημα. Άμα μεγαλώσεις, θα μάθεις τους νόμους της πίστεώς
μας. Εσύ στο σχολείο της Ρωσίας δεν κάνατε καθόλου μάθημα θρησκευτικών.
Ο Γέροντας μας συμβούλευε όλους μαζί να διαβάζουμε την «Καινή Διαθήκη» και τους «Ψαλμούς», που πρέπει να τυπώνουμε και να εφαρμόζουμε στη ζωή μας.
– Να μάθετε να κάνετε ελεημοσύνες, μας έλεγε, να δίνετε στους πτωχούς, να επισκέπτεσθε τους άρρωστους στα νοσοκομεία, να επισκέπτεσθε τις φυλακές. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν μεγάλη ανάγκη από ένα καλό λόγο. Να θυμόσαστε αυτά που σας λέω, να ακολουθείτε τις συμβουλές μου και να τις μεταδίδετε και σε άλλους.
Φεύγοντας για τη Θεσσαλονίκη μου είπε: «Εκεί που θα πας θα έχεις ορισμένες ταλαιπωρίες, πρόσεχε να μη χάσεις την πίστη σου, να έχεις μπροστά σου την εικόνα του Χριστού και της Παναγίας μας».
Μας μηνούσε [μας έστελνε μηνύματα] να πιστεύουμε και να προσευχόμαστε.
Από το βιβλίο του Μοναχού Μωυσή Αγιορείτη, ο «Όσιος Γεώργιος της Δράμας, (1901-1959)», έκδοση Ιεράς Μονής Αναλήψεως του Σωτήρος, Ταξιάρχες (Σίψα), Δράμα.
