Μητέρα του Θεού άπλωσε το έλεος της αμετάβλητης προστασίας σου

Αγίου Γερμανού Κωνσταντινουπόλεως

Μητέρα του Θεού, σε μας που είμαστε χριστιανοί και με πίστη χριστιανική σε τιμούμε, εμπρός, άπλωσε το έλεος της αμετάβλητης προστασίας σου... Ζητώντας σε όταν η θλίψη πλησιάζει, ελευθερωνόμαστε• κι όταν πάλι είναι o καιρός της χαράς, συ είσαι που την προμηθεύεις. Κι απ' τη στιγμή που σ' όλα τα πράγματα βρισκόμαστε κάτω απ' την παρακίνησή σου, αποκτούμε την εμπιστοσύνη ότι ζεις μαζί μας...

Αν κάποτε ο Ναός του Σολομώντα συμβόλιζε τον ουρανό που σκεπάζει τη γη, πόσο περισσότερο δε θα 'ταν δίκαιο να εξυμνήσουμε ως γήινους ουρανούς τις δικές σου εκκλησίες, εσένα που έγινες ο ζωντανός ναός του Χριστού; Τ' αστέρια μιλούνε φωτίζοντας στο στερέωμα του ουρανού τους υλικούς χρωματισμούς των εικόνων σου, ω Θεοτόκε, και δείχνουν απαστράπτοντας τις πλούσιες δωρεές σου προς εμάς. Ο ήλιος κι η σελήνη φωτίζουν το μόνο τροχό της ρόδας• το δικό σου το φως, που έρχεται απ' το Φως που εσύ γέννησες, κάνει να λάμπει κάθε σπίτι, κάθε πόλη, κάθε γη. Κι επομένως ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος αν και αμαρτωλός, γιατί του έτυχε να είναι όμοιός σου κατά τη φυσική ουσία κι ακόμη να 'ναι μέτοχος της θείας φύσης μέσω σου. «Ευτυχής» πραγματικά και καλό του συνέβη ή μάλλον «καλό θα του συμβεί» (Ψαλμ. 128,1)• πράγματι εσύ δεν απομακρύνεσαι από 'κείνους που θεωρούνται άξιοι να 'χουν τη βοήθειά σου μέχρι το τέλος. Ας υποχωρήσει ο θάνατος στη δύναμή σου, ω Θεοτόκε, γιατί εσύ χάρισες τη ζωή στους ανθρώπους! Ας υποχωρήσει στη δύναμή σου ο τάφος, γιατί εσύ έγινες θείο θεμέλιο ανεξήγητου ύψους! Ας υποχωρήσει στη δύναμή σου η σκόνη! Πράγματι, εσύ είσαι η αναγέννηση, γιατί έγινες Κυρία για 'κείνους που είχανε φθαρεί στη λάσπη της ύλης.

Με πίστη, λοιπόν, εμείς ομολογούμε ότι εσύ είσαι η σύντροφος της ζωής μας: πράγματι, αν δεν είχαμε αυτή την παρηγοριά, τότε το πνεύμα μας θά 'σβηνε από επιθυμία για σένα. Με πίστη σκεφτόμαστε ότι, όπως είναι γραμμένο, οι ουρανοί έχουν τοποθετηθεί στη θέση τους• έτσι πιστεύουμε να σε ξαναδούμε, εσένα που στέκεσαι ανάμεσά μας ως σύντροφος του ταξιδιού ακόμη και μετά την αποχώρηση του σώματός σου. 

Μεταφράσεις:Αρχιμ. Ιγνατίου Σωτηριάδη από το βιβλίο: Georges Gharib: Οι εικόνες της Παναγίας. Ιστορία και λατρεία. Εκδόσεις Τέρτιος, Κατερίνη 1997. http://www.tertios.gr/

πηγή