Για την κατάκριση
Άλλη φορά ήρθε κάποιος εδώ πέρα και με την ομιλία προβήκαμε σε κατάκριση.
Έπειτα πάω να λειτουργήσω και δεν μπορώ να πω τις ευχές.
Βρε, τι έκανα; λέω.
Μπρος! Ήρθε ο τάδε γείτονας και κατακρίναμε κάτι δεσποτάδες και το αυτό.
Απάνω στη Λειτουργία, λειτουργώντας, λέω:
«Θεέ μου, συγχώρεσε με. Συγχώρεσε με, Θεέ μου. Έσφαλα, Θεέ μου. Για
ποιον είναι το ‘έσφαλα’, Θεέ μου; Υπάρχει και για μένα συγχωρητική
ευχή», λέω.
«Ε, καλά, Θεέ μου, ευλόγησον».
Και στο τέλος ειρήνευσα και λέω:
«Άμα θέλεις άλλη φορά, κατάκρινε»!
Μεγάλο πράγμα είναι, μεγάλο κακό είναι η κατάκρισις.
Ε, ως άνθρωποι θα σφάλλουμε, παιδί μου. Αλλά τι;
Και η εξομολόγησις είναι μυστήριο, παιδί μου.
Απόσπασμα από το βιβλίο «Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης», έκδοση Ι. Ησυχαστηρίου «Άγιος Εφραίμ» Κατουνάκια Αγίου Όρους.
.jpg)