Κάποια φορά που βρέθηκα στα Καλίσσια, βρήκα τον Γέροντα [τον όσιο Πορφύριο] να ομιλεί σε πολλά πνευματικά του παιδιά, που κάθονταν γύρω του και παρακολουθούσαν όλοι αμίλητοι και αφοσιωμένοι.
Τη στιγμή που έφτασα, μιλούσε για την εγκυμοσύνη.
Θυμάμαι συγκεκριμένα που είπε ότι η έγκυος πρέπει να έχει την προσοχή της στο έμβρυο και στον Θεό.
Πρέπει να είναι όλη την ημέρα χαρούμενη και ευδιάθετη.
Αν είναι δυνατόν, να ψέλνει ή να τραγουδά.
Διότι αν αυτή στεναχωρηθεί, στεναχωριέται και το έμβρυο.
Πρέπει να βγαίνει στην φύση για περίπατο και να βάζει θυμίαμα στο σπίτι της.
Να μην κάνει μακρινά ταξίδια με το αυτοκίνητο, για να αποφεύγει τα απότομα φρεναρίσματα.
Θα πρέπει να τρώει προσεγμένες τροφές, όπως φρέσκα αυγά και γάλα, γιαούρτι και τυρί για το ασβέστιο. Επίσης και κρέας και φρούτα.
Όταν δε αρχίζει να καταλαβαίνει το μωρό να κινείται, να του μιλάει και να χαϊδεύει την κοιλιά της. Το έμβρυο το νιώθει αυτό και του αρέσει.
Ποτέ δεν πρέπει να νευριάζει και να θυμώνει, γιατί κάνει κακό στο έμβρυο.
– Καταλάβατε; Δεν είδατε που έχουμε τόσους αγίους; Ήταν άγιες οι μανάδες τους και έγιναν άγιοι.
Μάλιστα ανέφερε τις μητέρες των Τριών Ιεραρχών, του Αγίου Αυγουστίνου και πολλών άλλων.
– Καταλάβατε πόσο σημαντικό είναι να είμαστε καλοί; Ε: Καταλάβατε; Τώρα είπαμε για το θυμίαμα. Αν είναι κάποιος καλός και θυμιάζει στην πολυκατοικία, βγαίνει ο άλλος στις σκάλες επάνω και φωνάζει «ε, τι το περάσαμε εδώ μέσα; Νεκροταφείο;».
Τα λόγια του Παπούλη προκάλεσαν ευθυμία στους ακούοντες κι εκείνος συνέχισε:
– Πρέπει οι γονείς να γίνουν άγιοι, για να γίνουν και τα παιδιά το ίδιο,
Γίνετε άγιοι, βρε. Γίνετε άγιοι και θα δείτε που θα γίνουν και τα
παιδιά σας καλά. Βρε, θα δώσουμε λόγο αν τα παιδιά μας δεν τα έχουμε
κοντά στον Χριστό. Πολλοί κοιτάζουν να τους κάνουν περιουσίες. Βρε,
Χριστό αν δεν έχουμε, τίποτα δεν έχουμε!
Απόσπασμα από το βιβλίο του Παρασκευά Λαμπρόπουλου, «Οι εμπειρίες μου κοντά στον άγιο Πορφύριο», έκδοση η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος, Μήλεσι 2015.