(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Κάποτε που ο Άγιος [άγιος Άνθιμος ο Κουρούκλης από την Κεφαλλονιά] βρισκόταν στα Λέπεδα έλαβε τρεις συστατικές επιστολές από κατοίκους της Μάνης, οι όποιοι τον παρακαλούσαν να πάει εκεί για να τους ειρηνεύσεις μεταξύ τους. Καθώς στην περιοχή της Μάνης τότε επικρατούσαν αντεκδικήσεις, πειρατεία και απαιδευσιά.
Αυτόν είχαν κρίνει άξιο για το δύσκολο αυτό έργο. Η εμπαθής ταραγμένη ψυχή τους διψούσε για αγιότητα, για την οποία πάντοτε θα διψά η αποπροσανατολισμένη ανθρωπότητα…
Ο ταπεινός άνθρωπος ξεκίνησε από τα Λέπεδα με το πλοιάριο της Μονής. Μαζί του και οι ναύτες του, κυβερνήτης των όποιων ήταν ο Παναγής Συνοδινός από τους Σουλλάρους, ο όποιος διέμενε και υπηρετούσε στο μοναστήρι.
Όταν ξανοίχτηκαν στο έδαφος βρέθηκαν
πάλι αντιμέτωποι με τον φοβερό σάλο των κυμάτων. Έτσι αναγκάστηκαν να
αγκυροβολήσουν σε μια ερημική ακτή, κοντά στο χωριό
Κελμπεσιό της Β. Δ. Πελοποννήσου (νυν Άραξος της Αχαΐας).
Οι κάτοικοι ζούσαν τότε ληστρικό βίο. Όταν αντιλήφθησαν την προσάραξη του πλοίου στην περιοχή τους, έτρεξαν από αυτούς οπλισμένοι για να τους ληστέψουν. Ο Όσιος τότε καθησύχασε τους ναύτες λέγοντάς τους να μην φοβούνται, διότι δεν πρόκειται να τους πειράξουν.
Πράγματι, όταν δύο από τους ληστές
μπήκαν μέσα στο πλοίο, ο ιερός Άνθιμος τους περίμενε στην πρύμνη με το
κεφάλι σκυμμένο και τους λέγει αυστηρά:
– Και είσθε εσείς Χριστιανοί δείνα και δείνα (ονομάζοντάς τους),
χριστιανοί και να ζείτε με αυτόν τον τρόπο, ληστεύοντας τους ανθρώπους;
Να σκοτώνετε ανθρώπους και να τους πίνετε το αίμα; Ω, αλλοίμονο σε σας!
Μόλις αυτοί άκουσαν τα ονόματά τους και τα επιτιμητικά λόγια του Όσιου, πέταξαν τα όπλα τους και πέφτοντας στα πόδια του ζητούσαν να τους συγχωρέσει. Ο Άγιος τους συγχώρεσε και τους συμβούλευσε να κάνουν νέα αρχή, αφήνοντας την ανάρμοστη προηγούμενη ζωή τους.
Εκείνοι μετανοημένοι και αναγεννημένοι έτρεξαν στο χωριό, και ανακοίνωσαν στους κατοίκους την έλευση του Αγίου Μοναχού Ανθίμου. Τότε όλοι οι χωρικοί κατέβηκαν στο γιαλό να τον γνωρίσουν και να πάρουν την ευχή του. Μαζί του και ο ιερεύς του χωριού ντυμένος ως λαϊκός, ο όποιος μαζί με άλλους Κελμπεσιώτες μπήκαν στο πλοίο.
Αμέσως ο τυφλός Άγιος του λέει με αυστηρό τόνο:
– Και συ παπά, και συ παπά, είσαι και εσύ ένας από τους άλλους, όμοιος
με αυτούς; Ω, αλλοίμονο σε εσάς! Θα πέσει φωτιά να σας κάψει αν δεν
αλλάξετε ζωή, αν δεν κλάψετε για τις αμαρτίες σας! Δεν μου λες παπά, σε
ποια εκκλησία λειτουργείς; Σε ξέσκεπη η σκεπασμένη;
Και ο ιερεύς απάντησε ένοχα:
– Σε ξέσκεπη.
Και τον ρωτά ο Όσιος:
– Ω, συμφορά σου: Και γνωρίζεις τι είναι τα Άχραντα Μυστήρια που υψώνεις; ξέρεις τι μελίζεις;
Ακούγοντας οι κάτοικοι του χωριού αυτά τα αποκαλυπτικά λόγια συγκλονίστηκαν, και
γονατίζοντας μπροστά στον Άγιο Μοναχό, ζήτησαν να προσευχηθεί στον Θεό για να τους
συγχωρέσει. Υποσχέθηκαν μάλιστα να αλλάξουν ζωή και να σκεπάσουν την Εκκλησία τους.
Τέλος παρεκάλεσαν τον Όσιο να μείνει για λίγο καιρό κοντά τους για να φωτισθούν από το ευαγγελικό του λόγο και να τους οικοδομήσει στην πνευματική ζωή. Όμως η φωνή του Θεού καλούσε αλλού τον πιστό του υπηρέτη. Οι χωρικοί αποχαιρέτησαν με πολλά δάκρυα τον ευεργέτη τους.
Του πρόσφεραν σιτάρι, όσπρια και χρήματα για το ιεραποστολικό του έργο. Ο θεοφόρος Πατήρ τους ευλόγησε και έδωσε εντολή στο πλήρωμά του να συνεχίσουν το ταξίδι τους για την Μάνη.
Η μνήμη του αγίου εορτάζεται στις 4 Σεπτεμβρίου.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Κανέλλου, «Όσιος Άνθιμος ο εκ Κεφαλληνίας, ο τυφλός ιεραπόστολος του Αιγαίου», Ἰθάκη, 2005, όπως υπάρχει σε ανάρτηση στην ιστοσελίδα http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/agiologion/osios_an8imos_koyroyklhs_ek_kefallhnias.htm
