Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου
Στις
11μ.μ. του Μ.Σαββάτου συγκεντρώθηκαν όλοι - ο Πατριάρχης με τον κλήρο
και τον λαό - στον Ναό της Αναστάσεως. Πόση χαρά και ευφροσύνη
διακρίνεται σε όλα τα πρόσωπα! Είναι τα προοίμια της κοσμοχαρμόσυνης
Αναστάσεως. Της εορτής εκείνης, η οποία πληρώνει με χαρά και αγαλλίαση
τις καρδιές όλων των ευσεβών και Ορθοδόξων χριστιανών σε όλα τα πέρατα
της οικουμένης. Της εορτής εκείνης «εν η τα πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια». Της
εορτής εκείνης κατά την οποία γιορτάζει ο κόσμος, τόσο ο ορατός όσο και
ο αόρατος. Της εορτής εκείνης κατά την οποία κάθε ψυχή αγάλλεται και
χαίρεται και η Δημιουργία ολόκληρη σκιρτά και χορεύει.
Αφού έβαλε « ευλογητό» ο Πατριάρχης, πρώτα έψαλαν τον Κανόνα «Κύματι θαλάσσης». Στο
τέλος του ο Πατριάρχης βγαίνει από το ιερό με όλο τον κλήρο. Όλοι
φορούν χρυσές και λευκές ομοιόμορφες στολές. Φθάνουν μπροστά στο Άγιο
Κουβούκλιο όπου ο Πατριάρχης διαβάζει το Β΄ Εωθινό Ευαγγέλιο με το οποίο
μπαίνει στο Άγιο Κουβούκλιο και ασπάζεται τον Άγιο Τάφο.
Λέει μεγαλοφώνως το: «Δόξα τη Αγία και Ομουσίω κ.λ.π....» και
αμέσως ψάλλει το Χριστός Ανέστη, το οποίο επαναλαμβάνεται από τους
Αρχιερείς και τους ψάλτες και από μυριάδες στόματα χριστιανών (επειδή
κατά την ημέρα της Αναστάσεως όλοι οι Ορθόδοξοι των Ιεροσολύμων και οι
προσκυνητές Ρώσοι, Άραβες, Σλάβοι ψάλλουν ελληνικά το Χριστός Ανέστη).
Ω θεέ μου, και τι χαρά ήταν αυτή που ζήσαμε κατά την αγία εκείνη
στιγμή! Με ποιά γλώσσα να περιγράψω, με ποιά γραφίδα να ζωντανέψω την
χαρά και την αγαλλίαση της ψυχής και της καρδιάς μου; Ελάτε όλοι οι
σοφοί της οικουμένης, οι ρήτορες και σάλπιγγες της Εκκλησίας να
εξυμνήσετε με την μελίρρυτη γλώσσα σας τα μεγαλεία της εορτής.
Αλλά εγώ ο ευτελής στοχάζομαι πως κανένας λόγος δεν είναι αρκετός για
να υμνήσει τα μεγαλεία του Θεού μας. Γι' αυτό σκιρτώντας από αγαλλίαση
αναφωνούμε το λόγο του μακάριου Παύλου: ω βάθος πλούτου και σοφίας και
γνώσεως Θεού! Ως ανεξερεύνητα τα κρίματα Κυρίου και ανεξιχνίαστοι οι
οδοί Αυτού!
Μετά την συμπλήρωση του
Χριστός Ανέστη, ο Διάκονος είπε τα ειρηνικά και οι ψάλτες άρχισαν
τον θαυμάσιο πανηγυρικό Κανόνα του Πάσχα: «Αναστάσεως ημέρα». Στο τέλος
έψαλαν το μεγαλυνάριο: «Άγγελος εβόα» και τον ειρμό: «Φωτίζου, φωτίζου».
Έπειτα έψαλαν κανονικά τους Αίνους και ο Αρχιεπίσκοπος Ιορδάνου κ.
Τιμόθεος, αντιπρόσωπος του Πατριάρχη, τέλεσε την Θεία Λειτουργία. Στο
τέλος διαβάσθηκε η ευχή του θείου Χρυσοστόμου: «ει τις ευσεβής και φιλόθεος», έγινε
η μετάληψη των Αχράντων Μυστηρίων και η Απόλυση. Μετά την απόλυση όλοι
οι κληρικοί οδηγηθήκαμε σε ένα δωμάτιο όπου φάγαμε αυγά και τυρί.
Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου, Μέγα και θαυμαστόν προσκύνημα εις Παλαιστίνην καί Σινά.
