Η έβδομη Κυριακή μετά το Πάσχα είναι αφιερωμένη στους 318 Άγιους Πατέρες της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου. Αυτοί, στις 20 Μαίου του 325 μ.Χ., συγκεντρώθηκαν στη Νίκαια της Μικράς 'Ασίας, για να αντιμετωπίσουντόν φοβερό αιρεσιάρχη ῎Αρειο.'Ανάμεσα στους Θεοφόρους εκείνους Πατέρες, βρίσκονταν και οι πολύ γνωστοί μας Αγ. Νικόλαος Επίσκοπος Μύρων, Αγ. Σπυρίδων Επίσκοπος Τριμυθούντος της Κύπρου, Αγ. Αχίλλιος 'Επίσκοπος Λαρίσης και ο Μέγας Αθανάσιος, διάκονος τότε ακόμη. Γι' αυτή την πολύ σημαντική εορτή καθορίστηκε να διαβάζεται ένα τμήμα της «Αρχιερατικής», όπως λέγεται, προσευχής του Κυρίου, την οποία 'Εκείνος απηύθυνε προς τον Πατέρα Του αμέσως μετά τον Μυστικό Δείπνο.
Αυτή η προσευχή, η τελευταία επίσημη προσευχή πριν από τη Σεπτή Σταύρωση και τη θριαμβική 'Ανάστασή Του, περιγράφει με πολύ βαθιά και ιερά λόγια το ῎Εργο Του. Το μοναδικό και κοσμοσωτήριο, που επετέλεσε ο Κύριός μας πάνω στη γη. Ποιο ακριβώς είναι αυτό; ῎Ας το δούμε. «Πάτερ, ελήλυθεν η ώρα». ῎Εφθασε το αποκορύφωμα της προσφοράς μου και το επιστέγασμα του ῎Εργου μου. Κοίταξέ το με πόση επιμέλεια το έφερα εις πέρας και «σε εδόξασα» στα χρόνια που έζησα «επί της γης». Μου ανέθεσες την αποστολή να προσφέρω στον κόσμο «ζωήν αιώνιον» και το έκανα. 'Αποκάλυψα στους ανθρώπους την 'Αλήθεια. ῎Αλλωστε «αύτη εστίν η αιώνιος ζωή». Αυτό τη συνιστά και την προσδιορίζει. «῞Ινα γινώσκωσί σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και ον απέστειλας 'Ιησούν Χριστόν». ῞Οποιος με γνωρίζει πραγματικά, γνωρίζει 'Εσένα, τον Πατέρα μου, τον ῎Απειρο και ῎Αναρχο Θεό! Και κατακτά το πλήρωμα της ζωής!
῎Ετσι, λοιπόν, και εγώ «εφανέρωσά σου το όνομα τοις ανθρώποις». 'Ιδιαίτερα σε κείνους τους διαλεχτούς, ειλικρινείς και καλοπροαίρετους, τους οποίους 'Εσύ ξεχώρισες και «δέδωκάς μοι εκ του κόσμου». Και πραγματικά «αυτοί» με ευλάβεια και δέος «έλαβον» τη μεγάλη παρακαταθήκη της 'Αλήθειας, «και έγνωσαν αληθώς ότι παρά σου εξήλθον», ότι υπερούσιος Υιός 'Αληθινός δικός σου είμαι. «Και τον λόγον σου τετηρήκασι», αφομοίωσαν την 'Αλήθεια αυτή και την έκαναν ζωή τους. Προσέφερα στους πιστούς 'Αγιότητα. Είναι ένα δεύτερο χαρακτηριστικό της αιωνίου ζωής αυτό. ῎Εδιωξα τους ρύπους της αμαρτίας και ύψωσα μέχρι τα ουράνια τους πιστούς. Τους λεύκανα, τους λάμπρυνα, τους ανέδειξα 'Αγγέλους, κι ακόμη παραπάνω, «κατά χάριν» Υιούς σου! «Σοι ήσαν»! Δικοί σου ήταν οι πιστοί μου αυτοί. Καλοδιάθετοι, ταπεινοί, με άδοληδίψα για Σένα. «Και εμοί αυτούς δέδωκας». Μου τους ανέθεσες για να τους εξαγνίσω, και να Σου τους προσφέρω.
Κι έγινε πραγματικά όπως το θέλησε η 'Αγαθή Βουλή Σου. Τους χειραγώγησα μέχρι τη Βασιλεία Σου. Δεν απομένει πιά παρά να έλθει μέσα τους η Θεουργός πνοή του 'Αγ. Πνεύματος για να τους εξαγιάσει και τους καταλαμπρύνει. «Και δεδόξασμαι εν αυτοίς». Οι σεμνές μορφές κι οι ακόμη ωραιότερες ψυχές τους, μαρτυρούν για Μένα, αποτελούν πιά τη δόξα μου. 'Εξασφάλισα την ενότητα. ῞Ολα τα χρόνια αυτά, που μάζευα τα πρόβατά σου τα διασκορπισμένα, αυτό ήθελα να επιτύχω, που είναι χαρακτηριστικό του Παραδείσου. Να γίνει μία ποίμνη η 'Ανθρωπότητα. Να εναρμονισθούν οι ψυχές με την αγάπη των 'Αγγέλων, με την άρρητη και άπειρη 'Αγάπη της 'Αγίας Τριάδος!
Και πραγματικά. «῞Οτε ήμην μετ' αυτών εν τω κόσμω, εγώ ετήρουν αυτούς εν τω ονόματί σου». Τους είχα όλους μαζεμένους κάτω απ' τη θεική Σου σκέπη και 'Αγάπη. Τώρα όμως «ουκέτι ειμί εν τω κόσμω». Θα φύγω σωματικά από κοντά τους. Γι'αυτό ακριβώς «περί αυτών ερωτώ», ειδικά γι' αυτούς Σε θερμοπαρακαλώ, Πατέρα μου, εγώ ο αγαπητός Υιός Σου. «Πάτερ άγιε, τήρησον αυτούς εν τω ονόματί σου», «ίνα ώσιν εν καθώς ημείς»!
Στη μνήμη των 'Αγίων Πατέρων, που αγωνίσθηκαν να μείνουν πιστοί και να διαφυλάξουν το ῎Έργο του Χριστού, αξίζει σήμερα να στοχασθούμε σοβαρά. Πρώτα απ' όλα, να σημειώσουμε την αγωνία της ευθύνης, που διακατείχε τους'Αγίους Πατέρες, στο να διαφυλάξουν ακέραιο κι αλώβητο το Έργο του Χριστού. Πρόταξαν τα στήθη στους έχθρους! Και ορισμένοι μάλιστα από αυτούς διώχθηκαν, βασανίσθηκαν, μαρτύρησαν για την 'Ορθοδοξία! Σήμερα πόσοι από μας άραγε, πονούμε, ανησυχούμε, μαχόμαστε, είμαστε έτοιμοι να θυσιαστούμε για την 'Εκκλησία, για την 'Αλήθεια; Σήμερα που μας έχουν πνίξει οι αιρετικοί, και χρησιμοποιούν όλα τα μέσα σ' ένα όργιο ανέντιμης προπαγάνδας, Ουνίτες, ποικιλόμορφοι Προτεστάντες, Χιλιαστές, πόσοι έχουμε τη διάθεση, αλλά και την ετοιμότητα, να μιλήσουμε, να υπερασπισθούμε την 'Αλήθεια και να ελέγξουμε την πλάνη;
Και κάτι ακόμη, πολύ σημαντικό. Το ῎Εργο του Χριστού είναι τρίπτυχο. Δεν το προσβάλλει και δεν το βεβηλώνει μόνο εκείνος που πλήττει την 'Αλήθεια. 'Εξίσου το αδικεί και έχει ευθύνη όποιος σκόπιμα ή συστηματικά αλλοιώνει το ῏Ηθος, προσπαθείνά υποτιμήσει και να υποβαθμίσει την 'Αγιότητα των Χριστιανών. ῞Οπως επίσης θα είναι βαριά ένοχος και όποιος διασπάσει την 'Ενότητά της 'Εκκλησίας με επαναστατικές πράξεις φιλοδοξίας και φανατισμού.
Το ῎Εργο του Χριστού: 'Αλήθεια, 'Αγιότητα, 'Ενότητα. Μια ιερότατη παρακαταθήκη, που οι 'Άγιοι Πατέρες με δέος μας έβαλαν στα χέρια! ῞Ενας ατίμητος θησαυρός!
Ευλαβικά ας τον ασπασθούμε. Κι αυτούσιο ας τον διατηρήσουμε στους αιώνες…
