Ερώτηση που λάβαμε (agonistes.gr):
Γιατι χρησιμοποιουμε κομποσκοινι; Ειναι η προσευχη με κομποσκοινι ανωτερη απο αυτη χωρις;
Η απάντηση της ιστοσελίδας μας:
Προσευχή είναι η υπέροχη δυνατότητα του ανθρώπου να συνομιλεί με τον Θεό και Πλάστη του. Να αναφέρεται τα προβλήματά του και να ζητεί βοήθεια. Και ο Δημιουργός του να τον ακούει, να τον ενισχύει… να δίνει λύσεις στα προβλήματά του.
Ένας τρόπος προσευχής προς τον Κύριό μας, είναι και το κομποσχοίνι. Είναι ο τρόπος που κατεξοχήν χρησιμοποιούν οι μοναχοί αλλά και πολλοί άνθρωποι στον κόσμο. Συνίσταται στην επανάληψη (προφορικά ή εσωτερικά) της «ευχής του Ιησού» σε κάθε κόμπο του κομποσχοινιού. Υπάρχουν κομποσχοίνια με τριάντα τρείς κόμπους (συμβολίζουν τα τριάντα τρία χρόνια του Κυρίου Ιησού Χριστού που έζησε πάνω στη γη), ή και πενήντα, εκατό, τριακόσιους, χίλιους κόμπους κλπ. Δυστυχώς, πολλοί στην εποχή μας φέρουν το κομποσχοίνι για μόδα ή για γούρι. Το κομποσχοίνι μάς βοηθάει, ώστε να ενώνουμε το νου μας με τα λόγια της προσευχής και να επικαλούμαστε με πόθο και θεία φλόγα το όνομα του Κυρίου Ιησού: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».
Με το κομποσχοίνι μπορούμε να κάνουμε και άλλες προσευχές εκτός από την Ευχή του Ιησού. Έχουμε τη δυνατότητα να επικαλούμαστε την Παναγία μας με την ευχή: «Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς». Τον Τίμιο Σταυρό «Σταυρέ του Χριστού, βοήθει μοι». Να επικαλούμαστε τους Αγίους «Άγιε (Αγία) του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών».
Όμως η προσευχή, δεν είναι απαραίτητο να γίνεται με κομποσχοίνι. Ο Αρχηγός της πίστεώς μας, το πρότυπο της προσευχής, η Παναγία, οι Προφήτες, ο Αγ. Ιωακείμ και η Αγ. Άννα, ο Απόστολος Παύλος, ο Πρωτομάρτυρας Στέφανος, ο Αγ. Δημήτριος κ.α. δεν χρησιμοποίησαν κομποσχοίνι.
Στην ερώτηση ποια προσευχή είναι ανώτερη με το κομποσχοίνι ή χωρίς αυτό, μπορούν να μας δώσουν απάντηση δύο άγιοι της Εκκλησίας μας.
Νοερά αλλά θερμά προσευχόταν ο Μωυσής· γι’ αυτό, ενώ δεν έλεγε τίποτα του είπε ο Θεός: «διατί κραυγάζεις προς εμένα;» (Εξοδ. 15,15). Ερμηνεύει ο ιερός Χρυσόστομος «Οι άνθρωποι ακούνε μόνο εκείνους που τους φωνάζουν. Ο Θεός δίνει πολλή σημασία σ’ εκείνους που ομιλούν και προσεύχονται καρδιακά. Έτσι όσοι θέλουν να αγιασθούν οφείλουν, είτε βαδίζουν στον δρόμο, είτε συσκέπτονται με φίλους να επικαλούνται τον Θεό μυστικά και εσωτερικά χωρίς να το φανερώνουν σε κανέναν από τους παρόντες. Αυτή είναι η αληθινή και θεάρεστη προσευχή».
Ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης τονίζει: «όλη η βάση είναι η ποιότητα της προσευχής. Η προσευχή πρέπει να είναι καρδιακή, να γίνεται από πόνο. Για τον Θεό δεν μετράει τόσο η ποσότητα της προσευχής όσο η ποιότητα. Η προσευχή που γίνεται στα μοναστήρια έχει ποσότητα, αλλά δεν φθάνει αυτό· πρέπει να έχει και ποιότητα. Τόσες ώρες προσευχή που γίνεται από τόσα άτομα, αν ήταν καρδιακή, θα είχε αλλάξει ο κόσμος. Γι’ αυτό σκοπός είναι οι Ακολουθίες να γίνονται από την καρδιά. Η καρδιακή προσευχή βοηθάει όχι μόνο τους άλλους αλλά και τον ίδιο τον εαυτό μας, γιατί βοηθάει να έρθει η εσωτερική καλοσύνη».
Συμπερασματικά, και η προσευχή που γίνεται είτε με κομποσχοίνι είτε χωρίς αυτό είναι ευάρεστη στον Θεό εάν είναι καρδιακή και συνοδεύεται από την τήρηση του ευαγγελικού νόμου. Και ας μην ξεχνούμε ότι το πιο σωστό είναι να συνεννοούμαστε με τον πνευματικό μας τι είδους προσευχή να κάνουμε, για να έχουμε την ευλογία του.
