(Διασκευή, επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Ένας χριστιανός ζωγράφος από την Χίο ο οποίος ονομαζόταν Νικορόζης και κατοικούσε στην ενορία του Αγίου Γεωργίου της Απλωταριάς είχε πληγές στα πόδια από τα οποία έρεαν δύσοσμα υγρά.
Για τον λόγο αυτό κατέφυγε σε μία γυναίκα για να θεραπευτεί από την οποία έλαβε κάποιο γιατρικό το οποίο άλειψε στα πόδια του.
Από την επάλειψη αυτή ξεράθηκαν οι πληγές στα πόδια, αλλά δυστυχώς επειδή δεν μπορούσαν να αποβληθούν τα υγρά διαδόθηκαν σ’ όλο το σώμα.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να πρηστεί και να διογκωθεί το σώμα του. Έτσι, έπεσε κατάκοιτος στο κρεβάτι με φρικτούς πόνους.
Στη συνέχεια το πρήξιμο του σώματός του κατέβηκε στα πόδια και έγιναν σαν ασκιά και πλέον δεν μπορούσε ούτε να κινηθεί ούτε να περπατήσει.
Τις μέρες εκείνες που υπέφερε από την δεινή αυτή πάθηση, συνέβη να μαρτυρήσει δι’ απαγχονισμού στη Χίο ο Νεομάρτυρας άγιος Μάρκος από την Σμύρνη. Και ένας συγγενής του Νικορόζη ο οποίος πήρε από το μαρτυρικό αίμα του αγίου Μάρκου άλειψε σταυρωτά τα πόδια του πάσχοντος και έτσι σταμάτησαν οι πόνοι, ξεπρήστηκαν τα πόδιά του και περπάτησε.
Μετά από λίγο, μάλιστα, βγήκε από σπίτι του και φανέρωσε την θαυματουργική ίασή του, δοξάζοντας με παρρησία τον Νεομάρτυρα άγιο Μάρκο.
Ο Νεομάρτυρας Μάρκος μαρτύρησε στη Χίο στις 5 Ιουνίου του 1801.
