[Απόσπασμα από το βιβλίο του "Ζακύνθου Εορτοδρόμιον", εκδ. Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου, 1998, σ. 65]
Στο
διάβα των αιώνων την επιβλητική ηρεμία και ομορφιά των νήσων Στροφάδων
και του περιώνυμου εκεί Μοναστηριού έρχονται να ταράξουν οι ανελέητες
επιδρομές Τούρκων, Αλγερινών και λοιπών ληστοπειρατών, οι οποίοι συνήθως
λεηλατούν τη Μονή, σφαγιάζοντας ή αιχμαλωτίζοντας τους Μοναχούς.
Μια από τις χειρότερες επιδρομές συνέβη το 1537. Από τον ιστοριογράφο Παναγιώτη Χιώτη δημοσιεύτηκε «μικρά χρονική σημείωσις σωζομένη εν ταις χερσί των καλογήρων», κατά την οποίαν «(...)
εστάθηκε το άνωθεν Μοναστήριον εις την κατάστασίν του έως εις τους 1537
Ιουλίου 29. Εις τον οποίον καιρόν απέρασεν η αρμάδα των Τούρκων από την
Ζάκυνθον, και δεν έκαμε βλάψιμον. Και γυρίζοντας έπειτα εις τα
Στροφάδια η αυτή αρμάδα τα έκαψε, και τα ερήμωσεν (...)». Οι
Πατέρες της Μονής σφαγιάσθηκαν, υπερασπίζοντας μέχρις αίματος την
πνευματική έπαλξη όπου είχαν ταχθεί, φύλακες ιερών και οσίων.
Η θυσία τους ευαισθητοποίησε τον λόγιο ρακενδύτη Μοναχό και Δάσκαλο του Γένους Παχώμιο Ρουσάνο, ο οποίος συνέθεσε τότε προς τιμήν Τους πλήρη Ακολουθία για λειτουργική χρήση.
Η
μνήμη τους τιμάται κάθε χρόνο στις 29 Σεπτεμβρίου, μ' επίκεντρο
εορτασμού τη Μονή Στροφάδων και Αγίου Διονυσίου στην πόλη της Ζακύνθου.
Απολυτίκιον
Ήχος α'. Της ερήμου πολίτης.
Ήχος α'. Της ερήμου πολίτης.
Εν μονή των Στροφάδων θεαρέστως βιώσαντες
και της εν Χριστώ απαθείας εποφθέντες κειμήλια
υπέστητε βαρβάρων την ορμήν,
Πατέρες, και μαρτύρων κοινωνοί
ανεδείχθητε ως άρνες στυγνώς σφαγιασθέντες, οσιόαθλοι.
Δόξα τω ενισχύσαντι υμάς,
δόξα τω στεφανώσαντι,
δόξα τω δωρουμένω δι' υμών πιστοίς τα κρείττονα.
και της εν Χριστώ απαθείας εποφθέντες κειμήλια
υπέστητε βαρβάρων την ορμήν,
Πατέρες, και μαρτύρων κοινωνοί
ανεδείχθητε ως άρνες στυγνώς σφαγιασθέντες, οσιόαθλοι.
Δόξα τω ενισχύσαντι υμάς,
δόξα τω στεφανώσαντι,
δόξα τω δωρουμένω δι' υμών πιστοίς τα κρείττονα.
Κοντάκιον
Ήχος πλ. δ'. Τη υπερμάχω.
Των αρετών τα τιμαλφέστατα κειμήλια
και τα λαμπρότατα αθλήσεως αλάβαστρα,
εν τη νήσω της Στροφάδος χειρί βιαία
τους κτανθέντας ασκητάς ανευφημήσωμεν
ως Πατέρων ιερόν και θείον σύλλογον
ανακράζοντες: Χαίροις, Άγιον άθροισμα.
Μεγαλυνάριον
Χαίροις, των Πατέρων σεπτός χορός,
των αναιρεθέντων εν Στροφάσιν ανηλεώς,
χαίροις, συστοιχία λαμπρέ οσιοάθλων,
οφρύν η των βαρβάρων καταπατήσασα.
[Ποιήματα Δρ. Χαραλάμπη Μ. Μπούσια]
*** Η συνοδευτική εικόνα των Στροφαδιτών Πατέρων προέρχεται από τοιχογραφία στον Ναό της Φανερωμένης εν Βανάτω Ζακύνθου, έργο Νίκου Μπιάζη-Σεντή.