 |
| Παλαιὰ λειψανοθήκη τοῦ Ἱεροῦ μας Ναοῦ. |
Ήδη από τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του παλαιού ναού έγιναν προσπάθειες από το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο και τον σύλλογο για την παραχώρηση τμήματος του ιερού λειψάνου του Αγίου Νείλου στον ενοριακό μας ναό.
Την πρόταση αυτή του Εκκλ. Συμβουλίου αποδέχθηκε και στήριξε ο τότε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, ο οποίος με τη σειρά του απηύθυνε έγγραφο, στις 29 Αυγούστου 1936, στην Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας, με το οποίο συνηγορούσε στην αποστολή και αφιέρωση τμήματος του ιερού λειψάνου τςου Αγίου Νείλου στην ομώνυμη ενορία του Πειραιά. Μάλιστα αναφέρει ο λόγιος πρωθιεράρχης πως η αφιέρωση τμήματος του ιερού λειψάνου «θα συντελέση εις την ενίσχυσιν του θρησκευτικού αισθήματος του ευσεβούς ελληνικού λαού»[1]. Η Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας στο εύλογο αίτημα των ενοριτών του Αγίου Νείλου απάντησε καταφατικά με επιστολή της 10ης Σεπτεμβρίου του 1936.
Το τεμάχιο του ιερού λειψάνου με την επιστολή-βεβαίωση γνησιότητας του λειψάνου προσεκομίσθησαν στο ναό από τον ιεροδιάκονο π. Δωρόθεο Βενάρδο, αδελφό της Μονής Μεγίστης Λαύρας και διάκονο του Ιερού Ναού Αγίου Σπυρίδωνος, πολιούχου Πειραιώς. Ο ιεροδιάκονος π. Δωρόθεος Βενάρδος προσέφερε πολλά στο νεόδμητο του Αγίου Νείλου μέσα από το φιλανθρωπικό και το κατηχητικό έργο του.
Με την παραχώρηση του τεμαχίου ιερού λειψάνου του Οσίου και θεοφόρου Πατρός ημών Νείλου του Μυροβλύτου δημιουργήθηκαν άρρηκτοι δεσμοί μεταξύ της ομώνυμης ενορίας της Πειραικής χερσονήσου και της υπερχιλιετούς Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας.
Με την παραχώρηση του τεμαχίου ιερού λειψάνου του Οσίου και θεοφόρου Πατρός ημών Νείλου του Μυροβλύτου δημιουργήθηκαν άρρηκτοι δεσμοί μεταξύ της ομώνυμης ενορίας της Πειραικής χερσονήσου και της υπερχιλιετούς Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας.
[1] Γιὰ τὸ θέμα αὐτὸ βλ. Ἀρχιμανδρίτου Τίτου Καράντζαλη, Προσκύνημα τῆς Τιμίας Κάρας καὶ τῶν Ἱερῶν Ἀμφίων τοῦ Ἁγίου Νείλου ἐν Πειραιεῖ, Ἀθήναι 1972, σελ. 9-12.
(Ἀπὸ τὸ βιβλίο π. Δ. Μ., Ὁ Ἱερὸς Ναὸς Ἁγίου Νείλου Μυροβλύτου Πειραιῶς, Πειραιεὺς 2016, σελ. 48-50)
