Ο ΟΝΤΩΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥ ΚΑΙ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΥ ΨΥΧΗΣ.

 

Κάποτε, ένας άθεος, αντέδρασε στους λόγους και τις διδασκαλίες κάποιου ιεροκήρυκα, λέγοντάς του:
    «Μας μιλάτε κάθε τόσο για φορτίο αμαρτιών και παρόμοια... Πιστέψτε με, όμως, ότι εγώ προσωπικά δεν νοιώθω κανένα τέτοιο βάρος. Αλήθεια, πόσο ζυγίζει η αμαρτία;».
    Ο ιεροκήρυκας, ο οποίος ήταν άνθρωπος του Θεού, πολύ ψύχραιμα απάντησε ως εξής:
    «Δεν μου λέτε, αν βάλετε πάνω σ’ ένα νεκρό μία πέτρα εκατό κιλών, θα την νοιώσει;».
    «Όχι, δεν θα την νοιώσει, αφού είναι νεκρός. Τί ερώτηση είναι αυτή;», αποκρίθηκε απορημένος ο άθεος.
    «Λοιπόν, το ίδιο συμβαίνει και με εσάς, αγαπητέ μου», πρόσθεσε ο ιεροκήρυκας, και κατέληξε:
    «Έξω από τη Χάρη του Θεού ο άνθρωπος είναι νεκρός. “Καὶ ὑμᾶς ὄντας νεκροὺς τοῖς παραπτώμασι καὶ ταῖς ἁμαρτίαις” (Εφεσ. B’1’). Γι’ αυτό δεν νοιώθετε το βάρος της αμαρτίας»!!

πηγή