Θυμόμαστε τον Ιωσήφ τον Πάγκαλο (που είχε όλα τα καλά, όλες τις αρετές), γιατί προτυπώνει τον Χριστό. Ο Ιωσήφ, ο αγαπημένος γιος του Πατριάρχη Ιακώβ, φθονήθηκε και πουλήθηκε ως δούλος από τα αδέλφια του. Όμως για τη σιωπή, την υπομονή, τη σωφροσύνη και την πίστη του δοξάστηκε από τον Θεό πάρα πολύ. Και ο Χριστός, ο αγαπητός Υιός του Θεού, φθονήθηκε από τους ομοεθνείς του, πουλήθηκε από τον μαθητή του και με σιωπή, υπομονή και υπακοή στον Ουράνιο Πατέρα, υπέμεινε εκούσια τον ατιμωτικό σταυρικό θάνατο, όμως δοξάστηκε με την Ανάστασή Του.
Θυμόμαστε και το θαύμα με την άκαρπη συκιά, που ο Κύριος την καταράστηκε, επειδή δεν είχε καρπούς, κι εκείνη αμέσως ξεράθηκε. Ήθελε να δείξει ότι πρέπει όχι μόνο να λεγόμαστε καλοί (χριστιανοί), αλλά να έχουμε και καρπούς, δηλαδή καλά έργα· να είμαστε αληθινοί χριστιανοί στην πράξη· να έχουμε μέσα μας τον Χριστό, ο οποίος μας κάνει καλούς και κάνει μαζί μας τα καλά έργα.
Κατά την Αγία και Μεγάλη Τρίτη θυμόμαστε την παραβολή των Δέκα Παρθένων από το Ιερό Ευαγγέλιο. Μ’ αυτήν την παραβολή ο Κύριος θέλει να τονίσει ότι τίποτα άλλο δεν μας σώζει και δεν μας εισάγει στη Βασιλεία Του, παρά το να δείξουμε έλεος, αγάπη αληθινή προς τους άλλους, όπως κι Εκείνος δείχνει σ’ εμάς, ιδιαίτερα με τη σταυρική Του θυσία.
