+ Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου Γεωργίου,
Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους
Ο Άγιος Ευαγγελιστής Λουκάς, ο οποίος διασώζει πολλά περιστατικά από την παιδική ηλικία του Κυρίου, μας πληροφορεί ότι η ετοιμόγεννη αγία Παρθένος δεν ευρήκε «τόπον εν τω καταλύματι», δηλαδή θέσι στο πανδοχείο, για να γεννήση τον Κύριο (Λουκ. β´, 7). Έτσι, εχρησιμοποίησε ως κατάλυμα τον σταύλο των αλόγων ζώων και ως λίκνο την φάτνη. Ο Λόγος του Θεού εγεννήθη σε ένα τόπο που συμβόλιζε τον κόσμο μας, που όπως τότε, έτσι και σήμερα όζει από την αλογία των παθών.
Ο Άγιος Ευαγγελιστής Ιωάννης γράφει στο Ιερό Ευαγγέλιό του ότι «ο Λόγος σαρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν» (Ιω. α´ 14), αλλά και ότι «εις τα ίδια ήλθε και οι ίδιοι αυτόν ου παρέλαβον» (Ιω. α´ 11). Οι ταπεινοί όμως άνθρωποι εδέχθησαν τον Κύριο, επίστευσαν σ' Αυτόν και έγιναν μαθηταί Του.
Με πόνο διαπιστώνουμε ότι και σήμερα ο Χριστός δεν έχει τόπον εν τω καταλύματι της ζωής μας και ότι ενώ έρχεται εις τα ίδια, δηλαδή στον ιδικό Του κόσμο, οι πολλοί άνθρωποι δεν τον θέλουν. «Ίδια» δεν είναι μόνον ο κόσμος Του, αλλά για μας τους Ορθοδόξους Έλληνας κατά ένα ιδιαίτερο τρόπο είναι και η ευλογημένη πατρίδα μας, η οποία κατά την διάρκεια των αιώνων μετά την ένσαρκο Οικονομία του Κυρίου, έχει ιδιαίτερα ευεργετηθή και περιλαμφθή από το φως του Χριστού.
Πρέπει να ερωτήσουμε τον εαυτό μας πρώτα εμείς οι άνθρωποι της Εκκλησίας, αν ο Κύριος ευρίσκη κατάλυμα στην καρδιά μας και αν όσοι πιστεύουμε σ' Αυτόν αγωνιζώμεθα κατά της φιλαυτίας μας, καθαριζώμεθα από τα πάθη μας και προσφέρουμε τον εαυτό μας ώστε να είναι χωρητικός της Χάριτός Του. Ο λόγος του Θεού μας διδάσκει πως πρέπει να αγωνιζώμεθα, ώστε ο Χριστός να κατοική μόνιμα στην ύπαρξί μας. Οι άγιοι Πατέρες, και μάλιστα οι νηπτικοί, μας παραδίδουν την μέθοδο της πνευματικής εργασίας, την οποία πρέπει να ασκούμε, για να κατοική μονίμως ο Χριστός μέσα μας.
Πονάμε γιατί στον κόσμο μας και στην πατρίδα μας όχι μόνο δεν γίνεται δεκτός ο Χριστός ως φιλοξενούμενός μας, αλλά και γίνονται συστηματικές προσπάθειες να εξορίζεται από τη ζωή μας και κάποτε να υβρίζεται και να συκοφαντείται. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που στο όνομα της τέχνης προσβάλλονται και υβρίζονται ιερώτατα πρόσωπα και σύμβολα της Αγίας Πίστεώς μας. Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις και οι Ολυμπιακοί αγώνες χρησιμοποιούνται από τους νεοεποχίτες για την προβολή της Πανθρησκείας, κατά την οποία ο Χριστός δεν είναι ο Σωτήρ του κόσμου.
Ακόμη διερωτώμεθα ποια θέσι έχει ο Χριστός στα οικολογικά συνέδρια και στις διαθρησκειακές συναντήσεις, όπου και οι συμμετέχοντες χριστιανοί δεν ομολογούν την πίστι τους στον Χριστό ως τον Ενανθρωπήσαντα Θεόν. Και ακόμη, τι θέσι έχει ο Χριστός στην αγωγή και στην εκπαίδευσι της νεότητος και στα προγράμματα ψυχαγωγίας των παιδιών; Ο Χάρρυ Πόττερ, ένα νεαρός μάγος, που με τη βοήθεια της διαφημίσεως έχει κατακτήσει τις παιδικές ψυχές, δεν αφήνει τόπο μέσα σ' αυτές για κατάλυμα του Χριστού. Ακόμη και τα παιγνίδια που προσφέρονται στα παιδιά προβάλλουν σατανάδες, μάγους, μάγισσες και άλλα αποκρυφιστικά σύμβολα. Έτσι διαπλάθονται τα νέα παιδιά να αγαπούν περισσότερο τον σατανά αντί για τον Χριστό, επειδή δήθεν ο σατανάς είναι πιο δυνατός από τον Χριστό. Στο κίνημα των νεοειδωλολατρών, με πρόσχημα την επιστροφή στην ελληνική παράδοσι, ο Χριστός και η Εκκλησία Του πάλιν συκοφαντούνται και βάλλονται.
Με όλα αυτά και με πολλά άλλα που συνεχώς πληροφορούμεθα, δεν είναι υπερβολή να ειπούμε ότι άμεσα η έμμεσα διώκεται ο Χριστός και προετοιμάζεται από τους ανθρώπους του σκότους η έλευσις του Αντιχρίστου. Εκπληρώνεται έτσι ο λόγος του Κυρίου· «εγώ ελήλυθα εν τω ονόματι του πατρός μου, και ου λαμβάνετέ με· εάν άλλος έλθη εν τω ονόματι τω ιδίω, εκείνον λήψεσθε» (Ιω. ε´ 43).
Δεν θέλουμε να αμαυρώσουμε την χαρμόσυνη ατμόσφαιρα των ημερών αυτών, αλλά να επιστήσουμε την προσοχή όλων μας στα σημεία των καιρών και να καλέσουμε σε εγρήγορσι πνευματική. Ας μη λησμονούμε τους λόγους του Κυρίου μας· «…υποκριταί, το μεν πρόσωπον του ουρανού γινώσκετε διακρίνειν, τα δε σημεία των καιρών ου δύνασθε γνώναι;» (Ματθ. ιστ´ 3).
Οι θλιβερές αυτές διαπιστώσεις δεν μπορούν παρ' όλα αυτά να μειώσουν την χαρά και την ευλογία των αγίων εορτών της του Θεού Επιφανείας. Ο άγιος Ευαγγελιστής Ιωάννης, αφού μας πληροφορεί προηγουμένως ότι τον ελθόντα Κύριο δεν Τον εδέχθησαν οι ιδικοί Του, ακολούθως προσθέτει· « όσοι δε έλαβον αυτόν, έδωκεν αυτοίς εξουσίαν τέκνα Θεού γενέσθαι, τοις πιστεύουσιν εις το όνομα αυτού» (Ιω. α´ 12). Όσο κι' αν ο κόσμος απομακρύνεται από τον Θεό, οι ταπεινές ψυχές που δέχονται τον Χριστό λαμβάνουν την εξουσία να γίνουν τέκνα Του και να ενώνωνται μαζί Του ως μέλη του αγίου Σώματός Του. Οι θλιβερές αυτές διαπιστώσεις δεν μπορούν παρ' όλα αυτά να μειώσουν την χαρά και την ευλογία των αγίων εορτών της του Θεού Επιφανείας. Ο άγιος Ευαγγελιστής Ιωάννης, αφού μας πληροφορεί προηγουμένως ότι τον ελθόντα Κύριο δεν Τον εδέχθησαν οι ιδικοί Του, ακολούθως προσθέτει· « όσοι δε έλαβον αυτόν, έδωκεν αυτοίς εξουσίαν τέκνα Θεού γενέσθαι, τοις πιστεύουσιν εις το όνομα αυτού» (Ιω. α´ 12). Όσο κι' αν ο κόσμος απομακρύνεται από τον Θεό, οι ταπεινές ψυχές που δέχονται τον Χριστό λαμβάνουν την εξουσία να γίνουν τέκνα Του και να ενώνωνται μαζί Του ως μέλη του αγίου Σώματός Του. Αυτό είναι το μέγα μυστήριο της ευσεβείας, το οποίο εορτάζουμε αυτές τις ημέρες και το οποίο ο μέγας Απόστολος Παύλος συνώψισε σε λίγες λέξεις: «Θεός εφανερώθη εν σαρκί, εδικαιώθη εν Πνεύματι, ώφθη αγγέλοις, εκηρύχθη εν έθνεσιν, επιστεύθη εν κόσμω, ανελήφθη εν δόξη» (Α´ Τιμ. γ´, 16). Έτσι η χαρά μας είναι τετελειωμένη και η οφειλομένη προς τον σαρκωθέντα Κύριο λατρεία μας αδιάκοπος.
Με αυτές τις σκέψεις σας χαιρετίζουμε εν τη αγάπη του Σαρκωθέντος Κυρίου και Θεού μας Ιησού Χριστού και ευχόμεθα ο δι' ημάς νηπιάσας Σωτήρ μας να ευρίσκη πάντοτε πρόσφορο έδαφος στην προθυμία, στον πόθο και στην προαίρεσί μας, για να ημπορή να έρχεται και να κατοική μονίμως μέσα μας.
Ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής
του Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους
Αρχιμ. Γεώργιος
Άγια Χριστούγεννα, 2003
.jpg)