Από την υμνολογία των Χριστουγέννων

Χριστούγεννα σήμερα. Ο Θεός γεννιέται στη γη. Όλοι και όλα Τον δοξάζουν…

Κι αύριο τιμούμε τη Μητέρα του, την Παναγιά μας: Γιορτάζουμε τη Σύναξη της Θεοτόκου, δηλαδή τη συνάντηση όλων των Χριστιανών, για να τιμήσουν αυτή που ευλογήθηκε από τον Θεό να γίνει μητέρα του Υιού του.

«Λαθών ἐτέχθης ὑπό τό σπήλαιον…»

 

Μέσα στο σπήλαιο γεννήθηκες κρυφά…

Ο ουρανός όμως το φανέρωσε με το τρανό του φεγγοβόλο αστέρι!

Κι έφερε τα βήματα των Μάγων να Σου αποθέσουν την Πίστη τους!

Δέξου, Πατέρα της ζωής, και τις δικές μας καρδιές…

ανοιχτές στη δόξα της Δωρεάς Σου!

 

«Ἀνέτειλας, Χριστέ, ἐκ Παρθένου…»

 

Από την Παρθένο, σαν ανατολή πρόβαλες Χριστέ μας,

νοητέ ήλιε της δικαιοσύνης…

Κι ο ουρανός με το λαμπρό αστέρι του  

έδειξε το μονοπάτι Σου στους Μάγους …

Μαζί τους προσκυνητές και μεις στο έλεος Σου…

 

«Μεγάλυνον ψυχή μου,

τὴν τιμιωτέραν, καὶ ἐνδοξοτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων…»

Ψυχή μου άνοιξε στο μεγαλείο της Τιμιοτέρας και Ενδοξοτέρας

στις στρατιές των Αγγέλων!

Ψυχή μου άνοιξε στο μεγαλείο του θεού μας που έγινε Σάρκα από την Παρθένο!

 

Ψυχή μου άνοιξε στο μεγαλείο του Βασιλιά που γεννήθηκε στο Σπήλαιο!

Ψυχή μου άνοιξε στο μεγαλείο Αυτού που το Αστέρι φανέρωσε στους Μάγους!

Ψυχή μου άνοιξε στο μεγαλείο της αγνής Παναγιάς μας

που δέχτηκε να γεννήσει τον Βασιλέα Χριστό!

Μάγοι και βοσκοί τρέξαν να σκύψουν

μπροστά στον σαρκωμένο Χριστό στην πόλη της Βηθλεέμ…

Ανείπωτο κι αλλόκοτο μυστήριο στα μάτια μας μπροστά!

Ο ουρανός σπηλιά! Η Παναγιά μας θρόνος χερουβικός!

Το παχνί, μια σπιθαμή χώρος, που απόθεσε ο αχώρητος Θεός μας

τη μεγαλοσύνη Του στους ύμνους της καρδιάς μας!

 

«Ἡ Παρθένος σήμερον, τὸν ὑπερούσιον τίκτει…»

 

Σήμερα η Παρθένος φέρνει στον κόσμο σαρκωμένο,

τον αδέσμευτο της σάρκας…

Και η γη μας φτάνει κοντά στο Σπήλαιο, το απόμακρο του κόσμου…

Άγγελοι και βοσκοί ψάλλουν μαζί τη δόξα Του…

Και Μάγοι παίρνουν το δρόμο να Τον βρουν με οδηγό το Αστέρι…

Αυτόν, που σαρκώθηκε για να μας βρει,

τον Νεογέννητο, που από πάντα υπάρχει!

πηγή