«Όσο και εάν κουρασθή ο άνθρωπος και παλέψει, αν
δεν έχει αγάπη για τον συνάνθρωπό του άδικα κοπιάζει».
Μέγας
Αθανάσιος (295-373 μ.Χ.).
Ο
Μεγάλος αυτός Πατριάρχης της Αλεξανδρείας και ένας από τους επιφανεστέρους
Πατέρας της Εκκλησίας μας, με τόσο απλό και λιτό τρόπο αποτυπώνει μιά πολύ μεγάλη αλήθεια!
Όντως,
ο αγαθός άνθρωπος που η καρδιά του είναι γεμάτη αγάπη γιά τους συνανθρώπους του
και γιά ολόκληρο τον κόσμο, είναι εκείνος και μόνο εκείνος (!!), που, και όταν κοπιάζει, χαίρεται και απολαμβάνει,
επειδή η καρδιά του είναι γεμάτη από την Χάρι και την Χαρά του Θεού!!
Αυτό εξηγείται
πολύ εύκολα, διότι ο άνθρωπος της
πραγματικής αγάπης, πρώτα-πρώτα είναι ο άνθρωπος της ταπεινοφροσύνης και της
καθαρής καρδιάς!!