Ένα Σάββατο δίδασκε ο Κύριος...

Βουνά και κάμποι και ακρογιάλια, ψαρόβαρκες και πηγαδιών πεζούλια, μεγαρα τελωνών και μικρόσπιτα φτωχών βιοπαλαιστών είχαν χρησιμοποιηθεί από το θείο Διδάσκαλο για το μεγάλο Του έργο.

Άλλοτε για να διδάξει χιλιάδες λαού. Και άλλοτε λίγους αγαπητούς. Ή και μόνο τους διαλεχτούς, τους μαθητες Του. Αλλ’ ακόμη και μεμονωμένα άτομα. Και όλοι αυτοί οι τόποι χρησιμοποιούνταν από τον Κύριο όλες τις μέρες της εβδομάδας. Χωρίς διάκριση.

Όμως για το πρωί του Σαββάτου, την ημέρα που ο Μωσαικός νόμος είχε ορίσει σαν ημέρα λατρείας, ο Κύριος είχε την προτίμησή Του. Πήγαινε πάντοτε στη συναγωγή.
Στον τόπο δηλαδή που έπρεπε να συγκεντρώνονται οι Ιουδαίοι, για να προσεύχονται όλοι μαζί, να διαβάζουν και να εξηγούν το ιερό βιβλίο με τις εντολές του Θεού και τις διδασκαλίες των Προφητών.

Με τον τρόπο αυτό ο Νομοθέτης Κύριος μας δίδαξε υποδειγματικά πως κι εμείς να αγιάζουμε την ημέρα την αφιερωμένη στον Θεό. Να εφαρμόζουμε δηλαδή την τέταρτη εντολή, που διέταζε: «Μνήσθητι την ημέραν των σαββάτων αγιάζειν αυτήν».

«Ην διδάσκων ο Ιησούς εν μια των συναγωγών εν τοις σάββασι».

Ένα Σάββατο δίδασκε ο Κύριος σε κάποια συναγωγή. Ήταν άραγε απλώς περαστικός από κεί; Ασφαλώς όχι.

Είχε ο Κύριος προδιαγράψει το σχέδιό Του. Γι’ αυτό και μέσα σ’ όλο εκείνο το πλήθος διακρίνει μία γυναίκα «συγκύπτουσαν». Μέσα στο τρομερά καμπουριασμένο σώμα της, ώστε να μην μπορεί καθόλου να σηκώσει το κεφάλι της, είδε ο Παντογνώστης την ευλαβική ψυχή της. Παρόλη τη βασανιστική και μακροχρόνια αρρώστια της– δεκαοκτώ χρόνια της είχε βασανίσει το σώμα ο διάβολος – δεν παρέλειπε να πηγαίνει κάθε Σάββατο στη συναγωγή, για να λατρεύει τον Θεό. Η πίστη της και η αγάπη της στον Θεό την έκαναν άξια να την ονομάσει ο Κύριος «θυγατέρα Αβραάμ», να τη συμπονέσει και να σκορπίσει σ’ αυτή όλη την ευσπλαχνία Του.

Χωρίς εκείνη να παρακαλέσει, χωρίς διόλου να το ζητήσει, ο Κύριος τη θεράπευσε. Όρθια τώρα η πριν «συγκύπτουσα», ελευθερωμένη από τα δεσμά του διαβόλου, ευγνωμονεί τον Κύριο. Πήγε ανάπηρη και έφυγε γερή και δυνατή.
Είπε μυστικά τον πόνο της, ίσως και τον πόθο της θεραπείας στον Παντοδύναμο.
Και έλαβε πλούσια την ευλογία. Η συνάντησή της με τον Κύριο στη συναγωγή την έκανε ανέλπιστα ευτυχισμένη.

Ας δοξάσουμε όμως και μείς τον Πανάγαθο Διδάσκαλο. Γιατί και μείς αξιωνόμαστε κάθε Κυριακή και κάθε μεγάλη γιορτή να Τον συναντάμε στους ιερούς ναούς μας. Και Τον ακούμε να μας διδάσκει με το ιερό Ευαγγέλιό Του.

Χαρμόσυνα χτυπάνε οι καμπάνες κάθε Κυριακή εδώ στην ελεύθερη Ελλάδα μας.
Στην αναστάσιμη χαρά του Νικητή του θανάτου, του Κυρίου Ιησού Χριστού, μας καλεί ο οίκος του Πατέρα μας, του Ουράνιου Βασιλιά μας.

Η Κυριακή είναι η επίσημη γιορταστική ημέρα της Εκκλησίας μας. Είναι αφιερωμένη στη λατρεία του Τριαδικού Θεού μας. Η θεία Λειτουργία με τα ευαγγελικά αναγνώσματα, το θείο κήρυγμα, την κατανυκτική υμνολογία και προπάντων με το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, μας ενώνει μαζί Του. Μας οπλίζει με θεία δύναμη. Ελευθερώνει την ψυχή μας από τα δεσμά της κακίας. Γίνεται πηγή, που σκορπίζει ευλογίες ανυπολόγιστες στην ψυχή και στο σώμα. Σοφία και σύνεση. Υγεία και δύναμη.

Αδελφοσύνη και αγάπη. Χαρά και ειρήνη…

Είναι ευτύχημα για τη γενιά μας ότι υπάρχουν πλήθη πολλά, που δίνουν πάντοτε πρόθυμη ανταπόκριση στο προσκλητήριο του ουρανού.

Υπάρχουν και παιδιά και νέοι – και δεν είναι λίγοι – που αισθάνονται μέσα τους κάτι από την αγαλλίαση εκείνη που φανέρωσε ο δωδεκαετής Ιησούς, όταν έλεγε: «εν τοις του πατρός μου δεί είναί με». (Είναι ανάγκη να βρίσκομαι στο σπίτι του πατέρα μου).

Ναί! Χαρούμενα χτυπάνε οι καμπάνες. Και μαζί τους χτυπά ευφρόσυνα και η δική σου καρδιά. Θέλεις να φτάσεις γρήγορα στο ναό. Να προσευχηθείς στον Ουράνιο Πατέρα μαζί με όλα τα άλλα αγαπημένα παιδιά Του. Να ευχαριστήσεις πρώτα για όλα όσα σου χαρίζει, τα τόσα πολλά. Να παρακαλέσεις θερμά έπειτα: για όλους τους δικούς σου, γονείς, αδέλφια, δασκάλους, φίλους… Για κάποιους πολυαγαπημένους που έφυγαν από τη ζωή αυτή και θέλεις να αναπαύονται ευτυχισμένοι εκεί ψηλά στον ουρανό…

Θέλεις να προσευχηθείς και για τον εαυτό σου. Να αποθέσεις στα πόδια του Πατέρα τις αγωνίες σου για το μέλλον, τις προσδοκίες σου, τον αγώνα σου να γίνεις καλύτερος. Έχεις τόσα πολλά να ζητήσεις…

Πήγαινε λοιπόν τακτικά στην Εκκλησία. Μη λείπεις ποτέ την Κυριακή και κάθε μεγάλη γιορτή. Και ο Κύριος θα σε ανταμείψει με πλούσιες ευλογίες.

πηγή