Ερώτηση που λάβαμε:
Πώς διαχειριζόμαστε όμορφα ή άσχημα όνειρα που ταράζουν συχνά τον ύπνο μας ταλανίζοντας μας; Εικόνες και ιστορίες της φαντασίας μας ή πραγματικών γεγονότων των οποίων υπήρξαμε – ακόμα και από τα παιδικά μας χρόνια – αυτόπτες μάρτυρες, ικανά μάλιστα να μας προκαλέσουν πολύ έντονα συναισθήματα όπως φόβο, χαρά, ενθουσιασμό, σύγχυση κλπ. Που μπορούν να διαστρέψουν κάθε λογική που υπάρχει γύρω μας, να μας δημιουργήσουν φοβίες, να μας θέσουν σε μία ουτοπία γεμάτη με μη ρεαλιστικές προσδοκίες και στη χλεύη για χαμένες ελπίδες ακόμα και να μας σκανδαλίσουν ρίχνοντας μας ακούσια σε ανεξέλεγκτες αμαρτωλές σκέψεις
Η απάντηση της ιστοσελίδας μας (agonistes.gr):
Τα όνειρα είναι η βίωση μια σειράς γεγονότων, εικόνων, ήχων, συναισθημάτων κατά τη διάρκεια του ύπνου. Συνήθως μπερδεύονται και δημιουργούν μια αλλοπρόσαλλη ιστορία. Όλα αυτά τα βιώματα είναι οι επιθυμίες μας και τα πάθη μας, μπορεί επίσης να είναι και γεγονότα ή καταστάσεις και πρόσωπα αληθινά που έχουν επηρεάσει τη ζωή μας στο πρόσφατο παρελθόν.
Φανταστείτε το υποσυνείδητο του ανθρώπου σαν ένα μεγάλο τσουβάλι που μαζεύει εμπειρίες εικόνες και επιθυμίες απ΄όλη τη ημέρα, απ΄όλο το χρόνο, απ΄όλα τα χρόνια της ζωής μας. Κατά τη διάρκεια του ύπνου λοιπόν αυτό το τσουβάλι ανοίγει και βγάζει μπερδεμένα όλα αυτά τα βιώματα, τα οποία δημιουργούν μια παράξενη ιστορία. Αυτή η ιστορία, το όνειρο δηλαδή μπορεί να μας προκαλέσει ποικίλα συναισθήματα. Φόβος, χαρά, ενθουσιασμός, σύγχυση είναι μερικά από αυτά.
Αυτά τα συναισθήματα προσπαθεί να εκμεταλλευτεί ο μισόκαλος διάβολος και να μας μπερδέψει. Γι’ αυτό η αντιμετώπιση οποιουδήποτε ονείρου, μας συμβουλεύουν οι Άγιοι Πατέρες, πρέπει να είναι μία: Περιφρόνηση. Ότι και να είδαμε, να το αφήσουμε εκεί, στη σφαίρα της φαντασίας μας και να μην αφήσουμε να επηρεάσει τη ζωή μας.
Δυστυχώς στις μέρες μας που ο άνθρωπος έχει απομακρυνθεί από τον Θεό, έχει γίνει πιο ευάλωτος στις παγίδες του πονηρού. Έτσι έχει στηθεί μια βιομηχανία απάτης γύρω από τα όνειρα. Άνθρωποι που επικαλούνται τεχνικές που συναντάμε στις Ανατολικές θρησκείες υπόσχονται ανάλυση και επεξήγηση των ονείρων. Ας μη ξεχνάμε ότι όλα αυτά όσο δελεαστικό περιτύλιγμα και αν έχουν είναι δαιμονοκίνητα.
Και αν το όνειρο είναι καλό, μας δημιουργήσει χαρά ή αν δούμε κάποιον άγγελο ή κάποιον Άγιο; Και εκεί χρειάζεται περιφρόνηση; Την απάντηση μας την δίνει ο μεγάλος καθηγητής της ερήμου Άγιος Αντώνιος με μία διδακτική ιστορία:
“Ένας νοικοκύρης γυρνάει στο σπίτι του μετά από πολύχρονο ταξίδι. Είναι νύχτα και χτυπάει τη πόρτα. “Ποιος είναι;” ρωτάει ο θυρωρός. “Το αφεντικό είμαι”, του λέει αυτός. Δεν πείθεται ο θυρωρός και, στο φόβο να μην είναι κάποιος κλέφτης που προσποιείται τη φωνή του αφεντικού του, δεν ανοίγει την πόρτα. Το επόμενο πρωί το αφεντικό επαινεί και δίνει συγχαρητήρια στον πιστό του θυρωρό”. Τι μας λέει αυτή η ιστορία; Ότι και αν ακόμη είμαστε σίγουροι 100% ότι το όνειρο είναι θεϊκό, ο Θεός θα μας ανταμείψει αν το αγνοήσουμε από τον φόβο να μην είναι πειρασμικό και βάλουμε τη ψυχή μας σε κίνδυνο.
Την ίδια αντιμετώπιση όπως αυτή των ονείρων πρέπει να έχουμε και στις αμαρτωλές σκέψεις και στους πονηρούς λογισμούς: Περιφρόνηση. Βέβαια η Εκκλησία μας είναι θεραπευτήριο που γιατρεύει τον πληγιασμένο από την αμαρτία άνθρωπο. Γι’ αυτό πρέπει να τρέχουμε ταπεινά στο πετραχήλι ενός καλού πνευματικού. Να του εξαγορευόμαστε τους λογισμούς μας και τις σκέψεις μας, να του λέμε τις αμαρτίες μας, για να γαληνεύει η ταραγμένη από την αμαρτία ψυχή μας. Και να θυμόμαστε πάντα ότι την ειρήνη μόνο ο Χριστός την δίνει.
