Η αγία Μαρία η Μαγδαληνή νομίζοντας ότι ο Κύριος αναστήθηκε όπως ο Λάζαρος για να ζει μαζί τους με το σώμα του και να αναστρέφεται μαζί τους όπως προηγουμένως, σπεύδει να αγκαλιάσει με ευλάβεια τα πόδια Του. Την πλάνη της αυτή επανορθώνει ο Κύριος λέγοντας «Μή μου ἅπτου» (Ἰω. κ΄ 17). Δηλαδή, πάψε να νομίζεις ότι μπορείς να με κρατήσεις στον κόσμο αυτό. Μη περιμένεις να εξακολουθήσει η μεταξύ σας σωματική μου παρουσία. Νέα πνευματική σχέση και κοινωνία θα μας συνδέει στο εξής, η οποία θα αρχίσει όταν με την Ανάληψή μου ανεβώ προς τον Πατέρα μου. Η αγία Μαρία λοιπόν δεν αμφέβαλλε για το ότι Εκείνος που της μιλούσε ήταν ο Αναστημένος Κύριος. Νόμιζε όμως ότι θα συνεχίσει να ζει μαζί τους όπως πριν.
Ο Θωμάς, αντίθετα, απιστούσε στο ότι ο Κύριος αναστήθηκε και ζητούσε να πεισθεί ότι η εμφάνιση του Κυρίου ήταν απτή πραγματικότητα και όχι κάποια πλάνη της φαντασίας. Γι᾿ αυτό και συγκαταβαίνει στην ασθένεια της καρδιάς του για να τον ανορθώσει από την απιστία στην πίστη.
