(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
O κ. Φ.Μ., από το Πασσαλιμάνι της Προκονήσου [ή Προικονήσου] Μικράς Ασίας [βρίσκεται στην Προποντίδα], διηγείται τα εξής:
Το Μάιο του 1910 ήμουν στην Κωνσταντινούπολη, εκεί αρρώστησα και με πήγαν στο νοσοκομείο του Μπαλουκλί.
Όταν με εξέτασαν οι γιατροί είπαν στην μητέρα μου ότι έχω μηνιγγίτιδα και δεν γίνομαι καλά. Τότε η μητέρα μου με πήγε σπίτι να πεθάνω εκεί.
Τότε ο Β.Κ. και ο Δ.Λ.* πήγαν στο Βόρρι [νησί της Προποντίδας και αυτό] και έφεραν την εικόνα της Αγίας Άννης.
Καθώς έβαζαν την εικόνα στο σπίτι μου, φώναξα «μάνα· μια γυναίκα ήρθε και μου χαϊδεύει το κεφάλι μου».
Αμέσως μίλησα, που ήμουν βουβός τόσες μέρες, και άνοιξα τα μάτια μου.
Άκουσα την εικόνα που έτριξε τρεις φορές.
Φέραμε αμέσως τον παπά του χωριού και κάναμε αγιασμό. Η μητέρα μου έκλαιγε και παρακαλούσε την Αγία Άννα να μου δώσει την υγεία μου.
Από εκείνην την ημέρα βελτιώθηκε η υγεία μου και σε λίγες μέρες έγινα τελείως καλά και ζω μέχρι σήμερα που είμαι 77 ετών.
Σήμερα η θαυματουργός εικόνα της αγίας Άννας από την νήσο Βόρρι βρίσκεται στην εκκλησία της Αγίας Άννας στον προσφυγικό συνοικισμό Αιγίου επί της Λεωφόρου Νικολάου Πλαστήρα.
* Όλα τα ονοματεπώνυμα είναι γραμμένα στην πιο κάτω έκδοση.
Από την έκδοση «Αγία Άννα και θαυματόβρυτος αγία αυτής εικών» Αίγιον, 1980.