«Όπως, όταν ευρισκώμεθα σε μία
ερημιά και αρκετά μακριά ευρίσκεται ένας μεγάλος γυμνός βράχος, όταν φωνάξωμε,
η ηχώ επιστρέφει ακέραιη πίσω σ’ εμάς, έτσι και οι ύβρεις επιστρέφουν σ’ αυτόν
που υβρίζει»!!
«Παράλληλα», Υ1’,
Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού (676-749 μ.Χ.).
Πόσο ωραία παρομοίωση, από τον Μεγάλο αυτό Πατέρα, που συγχρόνως αποτελεί και την κορυφή των ιερών Υμνογράφων της Εκκλησίας μας, τον Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό, γιά να μας δείξει ποιά πραγματικά είναι η φοβερή κατάληξη των ύβρεων και των κακολογιών και κάθε είδους αισχρών και βλασφήμων λέξεων, που εξέρχονται από απύλωτα στόματα!!
Και εάν, όπως τονίζει σαφώς ο Λόγος του Θεού, θα αποδώσωμε λόγο, «διά παν ρήμα αργόν», πόσο μάλλον, γιά τόσες απρέπειες και ύβρεις, που καθημερινά από πολλούς και πλείστες όσες φορές εκστομίζονται;;;
Γι’ αυτό, προσοχή στην γλώσσα μας, η οποία και μέλι μπορεί να προσφέρει, αλλά και δηλητήριο έχει την δυνατότητα να εκτοξεύει…
