Σύγχρονες, ελεήμονες, οσιακές μορφές - μέρος 2ο - Γερόντισσα Μαγδαληνή της Καλύμνου. Η ελεημοσύνη πολλαπλασίαζε το στάρι στο αλώνι.

Δρ. Χαραλάμπης Μπούσιας

Μέγας Υμνογράφος της των Αλεξανδρέων Εκκλησίας   

Η Γερόντισσα Μαγδαληνή είναι η ιδρύτρια του Μοναστηριού του Ευαγγελισμού στο Άργος της Καλύμνου. Είναι μια από τις ασκητικότερες μορφές του γυναικείου μοναχισμού των τελευταίων χρόνων. Κοιμήθηκε μόλις το 1952.

   Κατά την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου το Μοναστήρι δοκιμάσθηκε πολύ, αφού είδε τα έσοδά του να μειώνονται τόσο, που να μην επαρκούν ακόμη και για στοιχειώδεις ανάγκες. Με την ζωντανή, όμως, προστασία της Παναγίας μας και την μόνιμη ελεημοσύνη των μοναζουσών και της Γερόντισσας Μαγδαληνής δεν λιμοκτόνησαν. Τα λίγα χωράφια που έσπερναν μόνες τους οι καλόγριες τα ευλογούσε ο Θεός και επαρκούσε ο καρπός τους όχι μόνο για το ψωμί του Μοναστηριού, αλλά και πολλών φτωχών του νησιού.
   Την ώρα του λιχνίσματος του σταριού στα αλώνια μαζεύονταν  πάνω από τριάντα άτομα, γύρω από το αλώνι του Μοναστηριού, περιμένοντας το μερίδιο της αγάπης. Μόλις τελείωνε το λίχνισμα, η Οσία Γερόντισσα έδινε εντολή πρώτα να μοιράσουν στον καθένα ο,τι την φώτιζε ο Θεός και μετά να γεμίσουν τα δικά τους τσουβάλια. Και όσο μοίραζαν ελεημοσύνη στους φτωχούς, τόσο περισσότερο στάρι έμενε για τα δικά τους τσουβάλια. Η αγάπη της προσφοράς αύξανε τις ποσότητες του σταριού, αφού «ιλαρόν δότην αγαπά ο Θεός» (Β΄ Κορ. θ΄ 7).