Πώς μπορώ να καταπολεμήσω τον φόβο πριν την εξομολόγηση;
Η απάντηση της ιστοσελίδας μας (agonistes.gr):
Είναι αλήθεια ότι πολλοί άνθρωποι ομολογούν ότι αισθάνονται φόβο πριν την εξομολόγηση και πολλές φορές αυτό γίνεται αιτία να αναβάλλουν την προσέλευσή τους στο Μυστήριο.
Τi όμως μπορεί να προκαλεί αυτό το φόβο;
- Το πώς θα πω την αμαρτία
Αυτή είναι μια σκέψη που προέρχεται είτε από το διάβολο είτε από τον εγωισμό μας. Ο άγιος Εφραίμ ο Σύρος λέει ότι«Πριν πραγματοποιηθεί η αμαρτία, ο εχθρός τη δείχνει στα μάτια μας πολύ μικρή. Μετά τη διάπραξη της αμαρτίας όμως ο πονηρός την παρουσιάζει υπερβολικά βαριά στα μάτια εκείνου που αμάρτησε, έτσι ώστε να τον καταποντίσει στο βυθό της απελπισίας. Αυτή είναι η μεγάλη του παγίδα, το πιο δυνατό του όπλο, γι’ αυτό και λέγεται «μυρμηκολέων».
Εξάλλου, γνωρίζουμε από το Ευαγγέλιο ότι ο Κύριος δεν καταδικάζει τους αμαρτωλούς αλλά την αμαρτία. Σε όλους τους αμαρτωλούς που Τον πλησίαζαν μιλούσε με επιείκεια, με συμπάθεια, με τρυφερότητα (Ζακχαίος, Σαμαρείτισσα, πόρνη, κ.λπ.).
- Ο εγωισμός μας μάς υποβάλλει την ιδέα ότι ο πνευματικός θα σκεφθεί τα χειρότερα πράγματα για μας
Ο πνευματικός που επιτελεί το Μυστήριο είναι άνθρωπος ομοιομαθής με εμάς και έχει τον αγώνα του και καταλαβαίνει απόλυτα και το δικό μας αγώνα. Συμπονάει και κλαίει μαζί μας για τις πτώσεις μας και γι’ αυτό πολύ περισσότερο μας αγαπάει και μας εκτιμάει μετά από μια ειλικρινή εξομολόγηση.
Βρίσκεται «εις τύπον και τόπον Χριστού». Στην πραγματικότητα, ο Χριστός είναι αυτός που ακούει και συγχωρεί τις αμαρτίες. Εκείνος παραγγέλλει στον ιερέα να δώσει άφεση αμαρτιών στο χριστιανό που εξομολογείται. Ο Κύριος δεν απαιτεί να είμαστε αναμάρτητοι, γιατί γνωρίζει καλά την ανθρώπινη αδυναμία μας, την αδύναμη φύση μας. Αυτό που θέλει είναι να γνωρίζουμε την κατάστασή μας, την ατέλειά μας, και να βρισκόμαστε συνεχώς σε πορεία μετανοίας.
- Ίσως φοβάμαι ότι θα με μαλώσει ο πνευματικός ή ότι η συμβουλή που θα μου δώσει θα είναι αυστηρή
Όταν ετοιμάζεσαι για εξομολόγηση, να σκέφτεσαι ότι πηγαίνεις στον Κύριο όπως πήγε στον πατέρα του ο άσωτος υιός της παραβολής, επιστρέφοντας από την αμαρτωλή ζωή. Με συντριβή αλλά και με ηρεμία. Τί έκανε ο πατέρας της παραβολής; Μήπως τον μάλωσε; Κάθε άλλο. Έτρεξε κοντά του, τον αγκάλιασε και τον φίλησε. Ο πνευματικός δε θα μας μαλώσει γιατί είναι πατέρας πνευματικός και αν μας πει κάτι θα είναι βγαλμένο με πολλή αγάπη μέσα απ’ την καρδιά του για να μας βοηθήσει.
Μερικοί πρακτικοί τρόποι για να ξεπεράσουμε το φόβο:
- Πριν ξεκινήσεις για το εξομολογητήριο, προσευχήσου θερμά στον Κύριο να σε βοηθήσει να ξεπεράσεις τα τυχόν εμπόδια και το φόβο.
- Να έχεις στη σκέψη σου ότι ο πνευματικός είναι πατέρας. Ακούει με αγάπη, συμπάσχει και ενθαρρύνει. Δεν οργίζεται, δεν αγανακτεί. Μόνο βοηθά να έλθεις σε συναίσθηση της αμαρτωλότητάς σου, να κατανοήσεις την αδυναμία σου. Όσα ακούσει στην εξομολόγηση, αυτός και ο Θεός τα γνωρίζει.
- Ξεπέρασε τη ντροπή και το φόβο. Πες όχι στα τεχνάσματα του πονηρού. Μην αμφιβάλλεις για την φιλανθρωπία του Θεού. Εξάλλου, η ντροπή που νιώθεις, όταν την κατανικήσεις γεννά ταπείνωση και μεγαλύτερη συντριβή και ελκύει την χάρη του Θεού.
- Πες πρώτα την αμαρτία που ντρέπεσαι ή φοβάσαι να πεις…
- Μίλησε στον πνευματικό για την δυσκολία σου για να σε ενθαρρύνει.
«Μη φοβάσαι. Αγώνας είναι και θα έχουμε και τραύματα. Με την εξομολόγηση αυτά θεραπεύονται. Βλέπεις, οι στρατιώτες στον πόλεμο, όταν τραυματίζονται επάνω στην μάχη, τρέχουν αμέσως στον γιατρό, δένουν το τραύμα τους και συνεχίζουν να πολεμούν φιλότιμα… Έτσι και εμείς, όταν τραυματιζόμαστε πάνω στον αγώνα μας, δεν πρέπει να δειλιάζουμε, αλλά να τρέχουμε στον γιατρό – στον πνευματικό -, να του δείχνουμε το τραύμα μας, να θεραπευόμαστε πνευματικά, και πάλι να συνεχίζουμε «τον καλόν αγώνα». (Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι, Τόμος Γ’)
