Άλλη περίπτωσις αφορά την θεραπεία ιατρού, ο οποίος «ήτον κατάκοιτος πάμπολυν καιρόν, επειδή εβασανίζετο από πολλά και διάφορα πάθη· τόσον δε εμακροχρόνησε κατάκοιτος, ώστε έκαμε πληγάς και εις τας πληγάς του εγεννήθησαν πλήθος σκωλήκων«! Η νόσος αυτή πρέπει να ήταν λοιμική, διότι είχε μεταδωθεί και στην οικογένειά του, «ο δε οίκος του ιατρού δεν ήτον ιατρείον, αλλά μάλιστα νοσοκομείον»!
Ο Άγιος εμφανίσθηκε «κατ’ όναρ» στην πάσχουσα κόρη του ιατρού και φάνηκε να πλένει τα άκρα του πατέρα της με νερό της λεκάνης του Αγιασμού, την οποία ο ίδιος χρησιμοποιούσε! Μετά από την εμφάνιση αυτή ο ιατρός αρχικά και η οικογένειά του στην συνέχεια, θεραπεύθηκαν!
Σε άλλη περίπτωση θεραπείας παραλύτου χειρός μιάς γυναικός, «ευγενούς και κοσμίας«, ο Άγιος θεράπευσε προηγουμένως την απιστία της ασθενούς· διότι, «όχι μόνον δεν ήθελε να δώση καμμίαν πίστιν εις τα λεγόμενα, όχι μόνον την πρέπουσαν υπόληψιν δεν είχεν εξ’ αρχής προς αυτόν, αλλά και πολλά κακά και βλάσφημα λόγια έλεγε κατ’ αυτού«!
Στα θαύματα του αγ. Γρηγορίου που αναφέρονται σε θεραπείες περιλαμβάνονται: Η αποκατάσταση της «ξηράς και αγόνου αριστεράς χειρός κάποιας γυναικός, χήρας, γραίας και πτωχής«· η θεραπεία δύο μοναζουσών, των οποίων, «ως οξύς ιατρός θεραπεύει και τα δύο πάθη· και εις μεν την νέαν χαρίζει την ευηκοιαν, εις δε την γηραιάν την ορατικήν έξιν και ενέργειαν«· η θεραπεία της αιμοροούσσης Ζωής και του μοναχού Εφραίμ από την Καστοριά (ο οποίος είχε μολυνθεί από τραυματισμό και είχε πάθει γάγγραινα!)· και η θεραπεία του Τσιμισκή του Βεροιέως και της οικογενείας του (ο οποίος ήταν πρώην μαθητής του Ακινδύνου και πολέμιος της Εκκλησίας, αλλά επανήλθε στην ευσέβεια και έγινε μαθητής του Αγίου).
