Άγιος Λαυρέντιος, Το ταξείδι του πάνω στα κύματα εν μέσω θαλασσοταραχής!

 (Διασκευή, επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

 Ο άγιος Λαυρέντιος γεννήθηκε κατά το πρώτο μισό του 16ου αιώνα και καταγόταν από τα Μέγαρα.

Όταν ενηλικιώθηκε παντρεύτηκε την Βασιλική και απέκτησε δύο παιδιά. Ως προς το επάγγελμά του ήταν γεωργός, αλλά γνώριζε και την τέχνη του οικοδόμου.

Κάποτε, όταν βρισκόταν σε μεγάλη ηλικία, πήγε με δύο συμπατριώτες του στην Κόρινθο σε ένα μέρος που λεγόταν Λιάντρο για να καλλιεργήσουν κάποια χωράφια. Εκεί, λοιπόν, του εμφανίστηκε ένα βράδυ σε όραμα η Παναγία η οποία τον πρόσταξε να πάει σε έναν τόπο που του έδειξε για να κτίσει εκκλησία στο όνομα Της.

Ο Λάμπρος, όπως ήταν το βαφτιστικό του όνομα την ρώτησε:
– Ποια είσαι εσύ η οποία με προστάζεις να κτίσω εκκλησία στο όνομα σου;

Και αμέσως άκουσε φωνή που του έλεγε:
– Ο ναός μου βρίσκεται κατεδαφισμένος στο βόρειο μέρος της νήσου Σαλαμίνας.

Ο δίκαιος γέροντας δεν πίστεψε όσα είδε και άκουσε και το ίδιο βράδυ είδε την Παναγία να τον διατάζει και πάλιν, αλλά και να τον απειλεί. Παρ’ όλα αυτά ούτε αυτήν την φορά πείστηκε να εκτελέσει αυτό που του ζητούσε η Υπεραγία Θεοτόκος.

Έτσι, του εμφανίστηκε και τρίτη φορά η οποία τον απείλησε αυστηρά και του είπε:
– Να πας το γρηγορότερο στο νησί που σου είπα και να εκτελέσεις αυτό που σε πρόσταξα.

Έντρομος, ο ταπεινός γέροντας απ’ όσα του συνέβησαν, επέστρεψε στην πατρίδα του τα Μέγαρα. Εκεί σε όσους διηγόταν το όραμα που έζησε, μερικοί από αυτούς τον πίστευαν και μερικοί αμφέβαλαν. Γι’ αυτό έμενε αναποφάσιστος στο σπίτι του χωρίς να αναλαμβάνει κάποια πρωτοβουλία.

Το ίδιο βράδυ, όμως, του εμφανίστηκε ξανά η Θεομήτωρ, προστάζοντας και απειλώντας τον για να πάει στην Σαλαμίνα και να εκτελέσει αυτό που τον διέταξε. Και μάλιστα του υπέδειξε και τα κτήματα της Μονής, όπως και τα όρια τους τα οποία τα καταπατούσαν και τα εκμεταλλεύονταν κάποιοι, ενώ αποτελούσαν περιουσία της Μονής.

Έκπληκτος ο ηλικιωμένος άνθρωπος άρχισε να προσεύχεται και με θεία καθοδήγηση και οδηγία κατευθύνθηκε στην παραλία. Κατά την ώρα, όμως, εκείνη επικρατούσε μεγάλη θαλασσοταραχή και δεν υπήρχε καράβι για να τον μεταφέρει στην Σαλαμίνα.

Ενώ καθόταν συλλογισμένος και απελπισμένος, άκουσε,  ξαφνικά, φωνή από ψηλά η οποία του έλεγε:
– Άπλωσε την κάπα σου στην θάλασσα και αφού καθίσεις επάνω της θα σε οδηγήσει στο νησί χωρίς κανένα κίνδυνο.

Χωρίς κανέναν δισταγμό, τότε, έκανε αυτό που άκουσε και έτσι έφτασε σώος και αβλαβής στην Σαλαμίνα. Όταν έφτασε, πήγε αμέσως στο σημείο που του υπέδειξε η Παναγία, ότι υπήρχε κτισμένος Ναός της Θεοτόκου και, τότε, έσκαψε και βρήκε την εικόνα της.

Ακολούθως, ανοικοδόμησε το παλαιό Μοναστήρι με λεφτά δικά του και από συνεισφορές άλλων πιστών και ο ίδιος έγινε Μοναχός, λαμβάνοντας το όνομα Λαυρέντιος. Λίγο καιρό μετά έγινε Μοναχή και η σύζυγος του η οποία μετονομάστηκε σε Βασσιανή.

Ο Άγιος έλκυσε κοντά του Ιερομονάχους και Μοναχούς  που ζούσαν μαζί του τον μοναχικό βίο και έκτισε και τα απαραίτητα κελλιά για να μένουν.

Ο άγιος Λαυρέντιος δεν σταμάτησε ποτέ να προσεύχεται αδιαλείπτως στον Θεό, να διδάσκει και να νουθετεί, ενώ είχε γίνει τύπος και κανόνας στους συμμοναστές του.

Στο Μοναστήρι προσέτρεχαν με πολλή ευλάβεια Χριστιανοί τους οποίους θεράπευε δια της προσευχής όταν ήταν ασθενείς.

Διασκευή από τον Μέγα Συναξαριστή της Εκκλησίας, μήνας Μάρτιος, τόμος γ’.

ΠΗΓΗ