(Διασκευή, επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Κάποτε ο άγιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης, ο κτίτορας της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας Αγίου Όρους πήγαινε κάπου με ένα μικρό σκάφος μαζί με πατέρες της μονής. Κατά τη διάρκεια του ταξειδιού τούς τέλειωσε το νερό και κάποιος από τους μοναχούς δίψασε πάρα πολύ και ολιγοψύχησε.
Ο άγιος επειδή τον λυπήθηκε γέμισε ένα σταμνί νερό από την θάλασσα και αφού το ευλόγησε τους είπε: «Εις το όνομα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, πιέστε όλοι και ξεδιψάστε».
Και έτσι όλοι θαύμασαν για την γλυκύτητα του νερού εκείνου.
****
Ο Μοναχός Γεράσιμος της Μονής Μεγίστης Λαύρας είχε δύο ασθένειες και έμενε κατάκοιτος στο κρεβάτι.
Ο άγιος Αθανάσιος, αφού προσευχήθηκε και τον ευλόγησε με τον σχηματισμό επάνω του το σημείο του σταυρού τον έκανε καλά διά της θείας χάριτος.
Ο ίδιος Μοναχός μετά την κοίμηση του αγίου ομολόγησε το εξής:
– Κάποτε πήρα ευλογία από τον πατέρα μας Αθανάσιος και πήγα στα
Ιεροσόλυμα. Μετά το προσκύνημα στα ιερά αυτά μέρη επέστρεψα υγιής στο
μοναστήρι.
Μια ημέρα που βρισκόταν ο άγιος στον ναό των Αγίων Αποστόλων πήγα για να τον συναντήσω.
Κοιτάζοντας, όμως, μέσα στον ναό από μια σχισμή της πόρτας, είδα το πρόσωπο σαν φλόγα φωτιάς.
Μετά από αυτό έφυγα, και όταν γύρισα είδα το πρόσωπο του να αστραποβολά και να έχει ομοιότητα αγγέλου πύρινη η οποία τον περιέβαλλε. Βλέποντας αυτό τρόμαξα και φώναξα.
Ο δε πατέρας μας μου είπε:
– Μη φοβάσαι παιδί μου. Σου δίνω, όμως, εντολή από τον Παντοκράτορα Θεό, όσο ζω να μην πεις ποτέ σε κανέναν, ότι είδες.
Και πράγματι μέχρι σήμερα δεν είπα σε κανέναν τίποτε.
Η μνήμη του αγίου Αθανασίου τιμάται στις 5 Ιουλίου.
Διασκευή από τον «Μέγα Συναξαριστή της Ορθοδόξου Εκκλησίας», μήνας Ιούλιος, τόμος γ’.
