Προς
το Ευσεβές Πλήρωμα
της Αγιωτατης Εκκλησιας της Ελλαδος
Εφετος, ως γνωστον, συμπληρωνονται πενηντα χρονια απο της, παρα πασαν εννοιαν δικαιου, τουρκικής εισβολης στην αποστολοδιαβατη, αγιοτοκο και μαρτυρικη νησο της Κυπρου. Ως εκ τουτου, η Ιερα Συνοδος της Αγιωτατης Εκκλησιας της Ελλαδος απεφασισε να συμμετασχει στην θλιβερη αυτη επετειο με την αποστολη της μετα χείρας Συνοδικης Εγκυκλιου, η οποία θα αναγνωσθεί ανα την ελληνικη επικρατεια, και, ακολούθως, με την διοργανωση διαφορων αλλων εκδηλωσεων, οπως Επιστημονικού Συνεδριου για την χριστιανικη παραδοση της Κυπρου και την ανείπωτη καταστροφη Ναων, Μονων και μνημείων χριστιανικης λατρείας, που προκλήθηκε απο το μενος των εισβολεων.
Το εν λογω Συνεδριο θα διοργανωθεί απο την Ειδικη Συνοδικη Επιτροπη Πολιτιστικης Ταυτοτητος και θα πραγματοποιηθεί, συν Θεώ, κατα το πρωτο δεκαπενθημερο του προσεχούς Δεκεμβριου.
Δυστυχως, κατοπιν της ως ανω εισβολης, συνεχιζεται η απαραδεκτη κατοχη του 37% των εδαφων της Κυπρου. Εδω ας υπενθυμισουμε οτι μετα τα δραματικα γεγονοτα του Ιουλιου του 1974 ακολούθησε μία ανελεητη εθνικη εκκαθαριση, η οποία, εκτος των αλλων, ειχε ως αποτελεσμα τον βιαιο εκτοπισμο περισσοτερων του 1/3 των Ελληνων κατοίκων της Κυπρου, την δολοφονια 6.000 και πλέον ανθρωπων και την αιχμαλωσια αλλων 2.000, οι πλείστοι των οποίων εξετελεσθησαν, ακολούθως, εν ψυχρω, ενώ 1.619 παραμένουν ακόμη αγνοούμενοι.
Περισσοτεροι απο 520 Ναοι της δεινοπαθούσης Νησου, κοιμητηρια και ταφοι προγονων και αλλα σεβασματα βεβηλωθηκαν και εξακολουθούν να βεβηλωνονται, δεδομενου οτι απωτερος στοχος του εισβολεως ειναι ο αφανισμος καθε ιχνους που επιμαρτυρεί και τεκμηριωνει το ελληνικο και χριστιανικο παρελθον της Κυπρου.
Ο Κυπριακος Λαος, καθολη την διάρκεια της αδικης, απαραδεκτης και αδιανοητης για καθε πολιτισμενο εθνος καταλήψεως, βρισκεται κυριολεκτικως επι των αγωνιστικων επαλξεων. Απαιτεί την επικρατηση της δικαιοσυνης, της αληθειας και της ειρηνης. Ζητεί την αποχωρηση των τουρκικων στρατευματων κατοχης, καθως και ολων των εποίκων. Αξιωνει την επιστροφη των εκτοπισθεντων Ελληνοκυπριων προσφυγων στις εστιες των προγονων τους, κατ’ εφαρμογην των απαραγράπτων ανθρωπινων δικαιωματων και των αρχων της Ενωμενης Ευρωπης.
Στο σημείο αυτο πρεπει να επισημανουμε οτι ως Ελληνες οφείλουμε στην ιστορια, στους δεσμούς αιματος και, πρωτιστα, στην κοινη μας πιστη στον Κυριο Ιησου Χριστο και την κοινη Μητερα μας, την Ορθοδοξη Εκκλησια, να καλλιεργούμε την συνείδηση οτι ο Ελληνισμος της Κυπρου και της Ελλαδος ειμαστε ενα σωμα και ενα πνεύμα· οτι η Κυπρος αποτελεί το τελευταίο προπυργιο του Ελληνισμού στην Ανατολη· οτι η Κυπρος ειναι ενα μερος του Εθνους μας. Μερος το οποίο κινδυνεύει και απειλείται διαρκως και μεθοδευμενα. Γι’ αυτο πρεπει να βρισκομαστε με καθε τροπο στο πλευρο των Κυπριων αδελφων μας. Μαλιστα, ειναι ιδιαιτερως συγκινητικο οτι ο Μακαριωτατος Αρχιεπισκοπος Κυπρου κ. Γεωργιος και η περι Αυτον Ιερα Συνοδος, καθως και ο Χριστεπωνυμος Κυπριακος λαος, σε σχετικη επιστολη προς την Ιερα Συνοδο της Εκκλησιας της Ελλαδος ευχαριστούν την Εκκλησια μας και ολόκληρο τον Ελληνικο λαο για την συνεχη και σταθερη υποστηριξη της Ελλαδος στα δικαια και αυτονοητα αιτηματα τους και τους αγωνες τους για την επικρατηση της νομιμοτητας και την αποκατάσταση του δικαίου υπέρ της ηρωοθρεμμονος Κυπρου.
Χαριν της ιστοριας ας αναφερουμε οτι και οι Κυπριοι αδελφοί μας συμμετείχαν στους αγωνες της Ελλαδος εναντι των ποικιλων εχθρών της, παρα τις αντιξοες συνθηκες. Επι παραδείγματι, ο εθνομαρτυρας Αρχιεπισκοπος Κυπρου Κυπριανος (1756 – 1821) ειχε αλληλογραφια με τον Αλεξανδρο Υψηλαντη κατα την διάρκεια προετοιμασιας της Ελληνικης Επαναστασεως του 1821. Τοσο ο ιδιος, οσο και αλλοι κληρικοί και προύχοντες της Κυπρου μυηθηκαν στην Φιλικη Εταιρια και συνεβαλαν στον Αγωνα οχι μονο με χρηματικη βοηθεια, αλλα και με την κρυφη ελευση πολλων Κυπριων στην Ελλαδα, οι οποίοι ποτισαν με το αιμα τους το δενδρο της Ελευθεριας. Η μαρτυρικη μεγαλονησος Κυπρος ειχε συνείδηση του Πανελληνιου χαρακτηρα της Εθνεγερσιας, εξαιτιας της ελληνικοτητος της Κυπριακης ψυχης. Μονο στην ατυχη μαχη των Αθηνων το 1827, εκατον τριάντα παλληκάρια της Κυπρου εδωσαν την ζωη τους για τον κοινο αγωνα και την Ελευθερια του Ελληνισμού. Το ιδιο επραξαν Ελληνες Κυπριοι και στους Βαλκανικούς Πολεμους του 1912 – 1913, στον Αυτονομιακο Αγωνα της Βορείου Ηπείρου το 1914 και στην επικη εξορμηση του 1940. Το αιμα τους χυθηκε ως σπονδη στον βωμο της Ορθοδοξιας και του Ελληνισμού.
Τεκνα εν Κυριω αγαπητα,
Η Εκκλησια μας δεν παύει να προσεύχεται για την επικρατηση της ειρηνης και της δικαιοσυνης σε ολοκληρο τον κοσμο· και δεν παύει να μας υπενθυμιζει οτι μονο με την αφομοίωση του Ευαγγελικού πνεύματος, του Σταυρού και της Αναστασεως του Χριστού, ο ανθρωπος θα παύσει να αδικεί, να φονεύει, να καταπατεί το δικαιο, να φιμωνει την αληθεια, να φυγαδεύει την ελευθερια. Η Εκκλησια εργαζεται με την δυναμη του Αγιου Πνεύματος για τον εξανθρωπισμο του ανθρωπου, για να γινει η γη Παραδεισος και προγευση της Βασιλείας του Θεου.
Ας ευχηθούμε οι θυσιες των Κυπριων αδελφων μας για την Ελευθερια να δικαιωθούν ουσιαστικα. Κατι που θα γινει μονον οταν ο Ελληνισμος της Κυπρου κατορθωσει να ζησει αληθινα ελεύθερος, απαλλαγμενος απο την στρατιωτικη κατοχη και απο αλλες μορφες επαχθων ανελεύθερων εξαρτησεων.
† Ο Αθηνών Ι Ε Ρ Ω Ν Υ Μ Ο Σ, Πρόεδρος
† Ο Καρυστίας και Σκύρου Σεραφείμ
† Ο Μονεμβασίας και Σπάρτης Ευστάθιος
† Ο Νικαίας Αλέξιος
† Ο Νικοπόλεως και Πρεβέζης Χρυσόστομος
† Ο Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου Θεόκλητος
† Ο Μαρωνείας και Κομοτηνής Παντελεήμων
† Ο Κίτρους και Κατερίνης Γεώργιος
† Ο Ιωαννίνων Μάξιμος
† Ο Ελασσώνος Χαρίτων
† Ο Θήρας, Αμοργού και Νήσων Αμφιλόχιος
† Ο Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Νικηφόρος
† Ο Αιτωλίας και Ακαρνανίας Δαμασκηνός
Ο Αρχιγραμματεύς
Αρχιμ. Ιωάννης Καραμούζης